insanlık öldümü dedirten, düşündüren,ağlatan hatta ne yapacağını bilmemezlik

şöfeeerrr beylerin sanırsam, bi'nevi egosunu doyurmak oluyor kanımca .
yahu ha orta kapıdan, ha arka kapıdan, ha ön kapıdan inmişim. otobüse binen kimse yoksa ve bana yakın ise ''ön kapı'' bırakta ineyim ön kapıdan be allahsız.

toplumsal cinnetin son perdesi. insanlara dört bir yandan (medya, aile, toplum, iş) bu kadar şiddet yüklemesi yapılmasıyla insan hayatının ne kadar değersizleşebileceğini gösteren somut bir örnek. o kadar şiddete maruz kalıyoruz ki zamanla bunları normalmiş gibi yadsır hale geliyoruz. bu yüzden bir insan öldürmeyi, bir sivrisinek öldürmeye eşdeğer görmeye başlıyoruz. duygular tamamen alınmış olarak hayatlarımıza devam ediyoruz. ölen öldüğüyle kalır, öldüren hapse giderken, bu bizim sadece bir başka üçüncü sayfa haberidir, ta ki o haberin kahramanı olana kadar... allah hepimizi ıslah etsin...

(bkz: kırmızı ışıkta geçme diyen polisi öldürmek)
(bkz: kapıyı çalarak gir diyen öğretmeni öldürmek)
(bkz: çimlere basma diyen park görevlisini öldürmek)
(bkz: sevişirken gözlerini kapatma diyen sevgiliyi öldürmek)
(bkz: pet şişe kapaklarını yere atma diyen yürüme engelliyi öldürmek)
(bkz: yerlere çöp atma diyen ilkokul öğrencisini öldürme)
(bkz: ayaklarını yere sürtmeden yürü diyen abiyi öldürmek)
(bkz: çantamı karıştırma diyen ablayı öldürmek)
(bkz: sen onu git babana söyle diyen anneyi öldürmek)
(bkz: paranı boşa harcama diyen babayı öldürmek)
(bkz: az kaysana lan diyen sıra arkadaşını öldürmek)
(bkz: sıra sende çık ekmek al diyen ev arkadaşını öldürmek)
(bkz: evladım bizim çöpü de döküveriveğsene diyen komşuyu öldürmek)
(bkz: iki tane belediye uzatır mısın diyen yaşlı amcayı öldürmek)

en orospu çocuğundan orospu çocuğu olan kişinin işidir. elinde bıçakla erkek olabileceğini sanan şerefsizdir. amk sanki metro ulaşım aracında siktiğimin çocuğu ufacık otobüste arka kapıdan inememiş. bir ocağı söndürmüş. umarım bok yolunda geberir it.