genelde üniversite okumayanlarca, içinde olmayanlarca, yaşamayanlarca savunulan ama aslında sadece sanılan düşünce. davulun sesi uzaktan hoş gelir misali devamında bi devlete kapağı at kurtul, evlen kurtul gibi hayatı sözde hafifleten sözler gelmesi muhtemeldir. oysa herkes bilir ki emeksiz yemek olmaz.

üniversiteyi bitirmenin kolay olduğunu düşünen üniversite kapısı görmemiş insanların sarfettiği cümle. git bir bitir görelim.

asıl hayat unv de başlıyor kolay diyen gelsin karşıma yeni tanıdıgın kişilerle ev tut ne bok olduklarını sonradan tanı artık şansına parasız pulsuz geçen rezil bir donem ha diplomayı aldıktan sonraki umitsiligide saymıyorum

her söyleyene on adım gerilip sonrasında koşa koşa nah yapmak istediğim kelime grubu. hayat zor diyen bir milletin gerçek hayata başlama noktası olan bir yere kolay demesi gerçekten insanı çıldırtabilecek bir tezattır. zira ailemizin uzakta olduğu, bazen okurken çalışmak zorunda kaldığımız*, bazı geceler aç yatmamıza sebep olan ama yine de sabah kalkıp dinç olup ders çalışmamız gereken bir dönemin neresi kolay sormak isterim.

yok öyle birşey.... lise yıllarımda bu yalanlarla kandırılarak saatlerce ders çalıştırıldım. demek gerisi kolay? bok kolay. iki yıldır tatil yüzü görmüyorum, canıma okumayan ders, okumayan hoca, okumayan asistan kalmışmıdır? tabikide kalmamıştır. işittiğim azarlarda cabası.

hem üniversite de 70li yaşlarda güya kendini mesleğine adamış korkunç kadınlar var...
bizzat kendim yaşadım,

ödev tesliminde son dakikaları yaşıyorum. ucu ucuna yetiştirdim, hocaya acil teslim etmem gerekiyor. neyse giydim önlüğümü koşa koşa hocanın odasına.

allahım odaya girdim, kadın sandalyeye oturmuş ayaklarını sallayıp şarkı falan söylüyor. gülümsedim bende. *
"ne gülüyorsun gel buraya" dedi.

- buyrun hocam ödevim.*
+ hoca kaldırıp atmasınmı ödevi yere. şaşkınlıktan ödevi toplamaya falan çalışıyorum yerden tek tek.
- yok bana bu ödevi nasıl getirirsinde. bu yüzden sınıfta kalsam bile hak ediyormuşumda.
pazartesi yeniden yap getir dedi. neyse işte pazartesi olunca "ne uğraşcam üff kadın zaten mala bağlamış" dedim ve aynı ödevi götürdüm.

ikinci kez şoka uğramam uzun sürmedi.
+aferim yavrum. ne güzel yapmışsın. adın ne bakalım senin? ne tatlı şeysin sen. seni daha önce görmedim okulda. falan.
"oha" dedim içimden.

sözüm ona işte böyle mutantlar var üniversitede. * * *

kim demişse halt etmiş. ya ben aşırı salağım yada bunu söyleyen daha önce hiç üniversiteye gitmemiş.

yalandır.

memuriyete kapağı at, gerisi kolay zihniyetinin bir değişik versiyonu.

bana da defalarca kez söylenen klasik söz. ama hiçbir zaman gerçek olduğunu düşünüp de ona umut bağlamadım. aile büyüklerinin ya da öğretmenlerin öğrencileri üniversiteyi tutturmaya motive etmesi için söyleniyor olsa gerek.

bana gayet doğru gelen sözdür. dört sene boyunca elimi kolumu sallayarak gezdim dolaştım..hayatımın en kolay yıllarıydı belkide..

(bkz: şehir efsanesi)

kendime en çok söylediğim şeylerden biriydi lisedeyken. üniversite bitecek, izmirdeyim ama hiç bir sorun çözülmedi ve değişmedi. daha kötüye gitmesi dışında.

nah kolay.