lambda istanbul'un katıldıklarım arasında en sevdiğim, en faydalı bulduğum ve de en yoğun duygusal anları yaşadığım, bir kocaman oda dolusu insanın (ben dahil) böhür böhür ağlamasına tanıklık ettiğim, feci duygulu ama aynı oranda öğretici ve insanda dayanışma duygusunu kabartan etkinliği. üstelik benim gittiğim dönemde (2012-2013 civarı) listag anne-babaları da katılıyor, ortamın duygusallık dozu katlanıyordu.

aslında anlatılan konu basitti, isteyen söz alıp kendi açılma hikayesini anlatıyordu. kendi cinselliğini farkettiği dönem, bunun eşcinsellik olduğunu anladığı dönem, inkar dönemi, kabullenme dönemi, açılmışsa ailesine açılma veya ailesinin bunu farkettiği dönem. yani üç aşağı beş yukarı bütün lgbt bireylerin içinden geçtiği şeyler. öte yandan hepimizin yaşadığı şeyler olsa da,herkesin hikayesi birbirinden çok farklı olduğundan inanılmaz öğretici oluyordu. bunun yanında, açılma süreci genelde son derece sancılı geçen, bireyin kendini yalnız, savunmasız hissettiği, belki şiddet gördüğü, ailesine açılması yada ailesinin farketmesi ayrı dert, okulda yaşadığı tacizler ve şiddet ayrı dert, çok zor dönemler olduğundan, ister istemez bir noktada herkes anlatanla empati kuruyor ve ortam inanılmaz duygusallaşıyordu. pınar annenin böyle durumlarda anlatan kişiye sarılması, içini rahatlatacak, belki o kişinin kendi anne-babasından hiç duyamayacağı teskin edici şeyleri söylemesi, ortamın duygusallığını delice artırıyordu. istiklal caddesi'nin o gürültülü köşesindeki ofiste, bir oda dolusu insanın ciddi derecede bu denli duygusal bağ kurabilmesi, herkesin kendi yaşadıkları sıkıntılar ve acılar ile birbirine kenetlenmesi, kelimelerle ifade edilemeyecek bir duygudaşlık ortamı sağlamaktaydı. şu satırları yazarken aynı hissiyatı tekrar yaşadım ve gözlerim doldu gene.

ben kendi hikayemi orada hiç anlatamadım zira oraya dökülmek demek, benim için çok fazla acıyla yüzleşmek demek olacaktı, hiç cesaret edemedim.

sonra ankara'ya gelmek durumunda kaldım ve burada, kaos gl'de pek hayat bulamadım, ne yapıyorlar bilmiyorum. böyle bir ortamda tekrar bulunmayı çok isterdim zira lgbt bireylerin birbirinden öğreneceği çok şey olduğunu düşünüyorum ve başka bir yerden öğrenebileceğiniz şeyler değil bunlar. o ortamı sağlayan lambda'ya ve listag ailelerine de buradan bir daha teşekkür edeyim.

teyzeme eşcinsel olduğumu evden kaçarken söylemiştim o ağladı ben ağladım pek sohbet etmedik tanım: ağlama.

ben de dünyada yaşamıyor muyum benim niye böyle etkinliklerden haberim olmuyor. dertlendim.

ankara'da olanı 22 ekim 2016 cumartesi günü saat 15:00'de türk psikologlar derneği'nde başlıyor. herkesi bekleriz.

istanbul'da olanları için de spod ve lambda'nın sitelerine bakın. lambda ayda bir, spod haftada bir düzenliyor bildiğim kadarıyla.

duyurusu da şu şekilde:

lgbti bireyler olarak kimliğimizi gizlemek istemediğimizde, sürekli devam eden bir açılma süreci ile karşılaşıyoruz. kimimiz sadece arkadaşlarına, kimimiz sadece ailesine, kimimiz çevresindeki herkese açık olmayı tercih edebiliyoruz. her birimiz bu süreci kişiliğimiz, sosyal çevremiz, olanaklarımız, inançlarımız ve değerlerimizle tamamen kendimize özgü yaşarken, bir yandan da benzer soru ve kaygılarla karşılaşıyoruz. neden açılmak istediğimiz, hangi çevrelere açılmayı tercih ettiğimiz farklılaşırken, karşılaştıklarımız, yaşadıklarımız birbirine çok benziyor. “hiç diğer translara benzemiyorsun” cümlesini duymayan, “eşcinselliğin nedeni nedir?” sorusuyla karşılaşmayan var mı? yaşarken kafamızın karıştığı, kimi zaman korktuğumuz ve gözümüzde büyüyen açılma süreci, birbirimizle paylaştığımızda en güçlendirici deneyimlerimiz haline geliyor. aradan bir süre geçip de geri dönüp baktığımızda, bu sürecin hüzünlü geçen zamanları yanında neşeyle hatırladığımız anlarını da farkediyoruz.

açılmak tamamen bireysel bir seçim. açılacak mısınız, kimlere açılacaksınız, sizin karar vereceğiniz bir konu. deneyimlerinizi anlatmak, başkalarının deneyimlerini dinlemek, bu süreçte yalnız olmadığınızı görmek isterseniz bu cumartesi buluşuyoruz. açılma sürecinde aile tarafından yaşanan deneyimleri paylaşmak, destek ve dayanışma için ankara gökkuşağı aile grubu'ndan aileler de açılma toplantısına katılıyorlar. hepimiz birbirimizden öğreniyoruz. bekleriz.

güzeldir. gittim. ilk defa katılmıştım. belki bir sigara arası sonra. yanına gelenler, fısıltı ile bir şey danışması. iyi hissettirir.