soru çok saçma gelebilir ama gene de ayı sözlük'te ki oranı merak ediyorum. evet, şöyle alalım;

http://strawpoll.me/4037729

hiç böyle bir düşüncem olmadı, ildışında onlardan ayrı yaşıyor olmam da sebep. aynı zamanda aileme göre dünyada 2 tane eşcinsel var; zeki müren ve bülent ersoy. böyle bir şeyi dile getirdiğimde büyük ihtimalle bildiğin zagor'u kürkler içinde full makyaj yapıp topuklu ayakkabılarla gezen bir insan olarak düşünebilirler. fakat zaman zaman bu durum rahatsız etmektedir. en yakınım olan insanlardan en büyük sırrımı saklayıp en uzaktaki insanlara açıklamak.

oy kullanamadım telefondan dolayı. açıklamadım ve açıklamayacağım. daha geçen en yakın arkadaşıma açıklarken bile tarifsiz bi stres, korku, heyecan aman allahımmmmmm düşman başına.

kısmen evet. 2002 de babama söylemiştim. aslında çocukluğumdan beri onun da bildiği ama hiçbir zaman konuşmadığımız şeyi konuşmuş olduk. sonrasında her şey çözüldü mü hayır ama hayatımdaki bir yükü atmış oldum. o da içindeki bir sürü kuruntudan kurtulmuş en azından kafasındaki sorulara cevap almış oldu. kızkardeşimle çok öncesinde paylaşmıştım zaten. bir tek annem kaldı. ki o da biliyor muhtemelen ama işte içinde kabullenmiyordur tam. kuzenlerimin bazısına da açığım yıllardır. genel olarak çalıştığım okullarda dahi çok maço hetero erkek taklidi yapmadım. insanların tahmin ettiği ama konuşulmayan bir şey. ayı tipli olmam da kafalarını karıştırıyordur. ha resmen söylemesem de ibne olduğumu bulunduğum her yerde lgbti konuları konuşurum anlatırım. açık değiliz diye susmamız gerekmiyor. homofobi- bifobi- transfobiye karşı durmak için ibne olmak şart değil. cinsiyetçiliğe, her tür ayrımcılığa, ırkçılığa vs. ses çıkarmamanın bahanesi olamaz zaten. aileye açılmak gerekli mi? eğer ölüm veya başka ciddi bir tehdit yoksa bence evet. yani en yakın olduğunuz kişilere aslında bilmem kaç ışık yılı uzak olmak çok zor durum. üzerimizde kuracakları olası '' evlen, çocuk yap vb. '' baskılara karşı da bunu yapmak elzem. sadece aileye de değil genel olarak olmadığımız bir insanı oynamak kadar yalan bir hayat benim için kabul edilir değil. açılmak kişisel bir karar ama açılma kararımızı içinde bulunduğumuz ruh halinin, sosyalleşme durumunun, kendimizle barışık olma, bir lgbti örgütünde zaman geçirme, deneyim paylaşma vs. şeylerin de kolaylaştırdığını unutmamak gerekir. bir zamanlar kendiyle cebelleşen, internet minternet herhangi bir mecraya sahip olmayan, gazetelerde bile eşcinselin e sini göremeyen, 80 li yıllarda çocukluğunu geçirmiş ben, açılabileceğimi tahmin etmezdim. her zaman hayalimde olan ama nasıl olacağını bilemeyen ben, saydığım koşulların beni bulması( aslında bunun için benim uğraşmam) sayesinde bugünlere gelebildim. açılmak sadece benim için gerekli değil. bu sayede belki ailemdeki, çevremdeki bir çocuk-ergen o acıları yaşamadan benden destek alabilecek. okulda, derslerde yeri geldikçe bu konuları konuştuğum, anlattığım için kendiyle savaşan öğrencilerim güç bulacak, belki intihardan vazgeçicek( bir zamanlar benim hissettiğim gibi). bu sayede okul dahil bulunduğumuz her ortamda fobik atmosferi kırabileceğiz. demem o ki açılmak sandığımız kadar zor değil. imkansız hiç değil. ve sadece bizi ilgilendiren bir şey değil ayı canlar.

yıllar önce lisedeyken 3 arkadaşla bi çılgınlık yapalım dedik teyzemin evine yürüyerek gitmeye karar verdik . doğuanadoludaki yerleşimleri bilenler bilir iki merkez arasında 7 yada 8 km falan var. bizde bu yolu yürüyerek geçmeyi karar vermiştik.
yollar arasında ise çobanlıkla uğraşan insanlarla doluydu
işte gel gelelim yolu bitirdik. teyzemin evine yetiştik nasıl geldiniz falan filan muhabbetleri açıldı bizde yürüyerek geldik dedik.
teyzem birden bire sinirlendi salak mısınız hiç mi korkmadınız derken hayatım boyunca unutmadığım lafı söyledi
" eğer yolda o çabanlar size birşey yapsaydı * sizi eve kapatır evle birlikte diri diri yakardım. ailemizin şerefine laf getiremezdim "
dedi. ki bunu söyleyen kişi beni acayip seven ve her zaman bunu dile getiren insandı.
şimdi bu örnekten yola çıkarak eşcinsel olduğunu ve malum aile şerefine laf getirdiğimi düşünün. doğu anadoludaki aileler birbirine çok yakındır. herkes kimin ne yaptığını hemen öğrenir
kısacası bazı ailelere bunu açıklamak gerçekten çok zor. anlamalarını beklemek daha da zor
en iyisi böyle kalması

evet söyledim, biliyorlar ama kabul etmiyorlar ha diyecekseniz ne boka yaradı söylemen; işte artık bir çok şeyin sebebini biliyorlar.
ailemi neden sorusundan kurtardığımı düşünürken, 1 sorularının olmasının bir çok sorularının olmasından daha iyi olacağını düşünmeden gerçekleştirdiğim eylemdir.
ailem ve ben olmak üzere 2 tarafta bu itiraftan yeterince rahatsızdır. kendimi en azından dürüst oldum diye teselli etmelerim, annemin sen niye böyle oldun ki intizar mı aldık ki metaforuyla metafor çarpışıyor.

hayır söylemedim. söylemeyi bile düşünmüyorum. kuşak farkı var ve bunu anlayabileceklerini düşünmüyorum. zaten yıllardır onlardan uzakta yaşıyorum ve yıllarca uzakta yaşayacağım. varsın bilmesinler. içim rahat mı hayır değil. onların beyinlerini de bulandirmama gerek yok. hayat kısa bir de bunu dusunmesinler.

söylemedim ama anladıklarını düşünüyorum. çünkü hayatım boyunca hiç bir zaman maço biri değildim. sıcakkanlı, hareketli, neşeli bir insan oldum hep yani onların kafalarındaki erkek tanımına pek uymadım daha en başından. o yüzden benim farklı olduğumu biliyorlar sadece dillendirmek istemiyorlar ya da bir umut yanıldıklarını düşünüyorlar. arada çok büyük bir kuşak farkı var ve yaşadığımız yer küçük bir ilçe. bu sebeplerden ötürü söylesem de kabulleneceklerini pek sanmıyorum hatta çokça zorlanacaklar, bana baskı yapacaklar, üzülecekler. şimdilik böyle iyi belki 5-6 sene sonra açılırım belli mi olur

söyledim ilk zamanlar ne tepki vereceklerini bilemediklerini için oluşan durum yüzünden pişman oldum ama yinede en yakınınızda ki insanlardan hayatınızın büyük bir bölümünü saklamak zorunda kalmaktan daha iyi

söylemedim ama tabi ki her gizli gaay gibi tabi ki bildiklerini/konduramadıklarını/bu yüzden soramadıklarını düşünüyorum. hangi anne çocuğunun standart erkekler gibi kızlarla dolaşmamasından şüphelenmez ki, bir bakışta ateşinin kaç derece olduğunu bile anlayabilen bir bünye gey olduğunu çakmaz mı? sadece söylemez konduramaz... ben de bu gruba giriyorum. annem zaman zaman şu kim bu kim gibi arkadaşlarımı sorguluyor, babam msn konuşmalarımı yakaladı, inkar ettim, tabi ki söylemedim ama zaten biliyor, emin olun sizinkiler de biliyor.

dolaylı yoldan bir sapık yüzünden öğrendiler ve aile içi şiddete tehtidlere maruz kaldım ciddi anlamda.babam sarhoşken hep konusunu açar ve ciddi kavgalar ailenin sabaha kadar bağrış çağrışlarıyla geçen uykusuz bir geceye döner ve ben yine düşünürüm ölsem huzur bulurlar mı diye herşeyin benim suçum olduğunu hissederim...
sonuç: bir hevesti ve düzeldiğimi sanıyorlar. (düzelmek neyse artık sanki anormal birşeymiş gibi.)

söylemedim ama anladılar.