sodamı içsem kendimi alkole verip gözyaşlarımı yağmuramı karıştırıp içsem

(bkz: kriz)

ayrılığı kendine yakıştıramama durumu. suçlu olmadığını kendine kanıtlama süreci ve çabası. zamanla atlatılacak durumdur.

şimdi bu karışık biraz. ayrılığın prosesinin nasıl işlediği ile alakalı.
bazı ayrılıklarda ilişki sürünmeye başlar. uzun bir süre ayrılacağız ama ne zaman diye bakarsınız ilişkiye. zaman zaman düzelir. zaman zaman elini tuttuğunuz adama sinir olursunuz. en kötüsü o anlarda sevdiğiniz adama sinir olduğunuz için kendinizi hiç sevmezsiniz. kendinizi sevin, o zaman dünyayı seversiniz mottosunun da bir yalan olduğunu hemen burda belirtmek ihtiyacı duyuyorum. neyse.. bir süredir sürünen ilişkide ister istemez içinizdeki tüketmelere başlarsınız. hatta ettiğiniz kavgalarla güzel anıların üstünü bir güzel kapatırsınız. bir eşik atlama durumu vardır. eskiden içinizden ne geçerse söylediğiniz adama bazı şeyleri anlatmamaya başlarsınız. aman anlatırsam kavga edeceğiz. hiç çekemem kafasıdır bu ki ilişkinin bittiğinin en açık habercisidir. sevgilinle kavga etmekten daha güzel ne var?

bir de bir anda çekip gitmesi vardır adamın. akşama ne pişirsem, işten çıktığımda hazır bir şeyler alıp eve öyle mi geçsem acaba? amaan en olmadı pizza söylerim. yok lan ikimizde aldık başımızı gidiyoruz en iyisi ben akşam eve dönerken salata alayım diye düşündüğünüz zamanlarda adamın bir anda yok olması fecidir. bir anda anlamazsınız ne olduğunu. şaka falan yapıyor zannedersiniz. işte o devreden sonra salya sümük ağlama ve arkadaşlarınıza "neden yaptı ki çok mutluyduk böhööö" dönemi başlar. tedavisi film, içki, serserilik, arkadaşlar ve ailedir kanımca. yaptım oluyor yani.