ayşe armanın 20/04/2013 tarihinde hürriyet gazetesinde yayınladığı röportajının başlığı.

http://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/23086862.asp?yazarid=12&hid=23090237

az önce okudum bende. onu haber verecektim fakat sözlüğün halkla ilişkiler ve basın yayın bölümü gayet hızlı çalışıyor. haberde yer alan ilk çizgi resim de anlamlı durmuş.

kırk yıllık çarka çıkma olmuş gay cruising... röportajın eleştirilecek bir çok yönü olmasına rağmen* istanbul'da banyosu boğaza bakan minimalist, yurt dışında okumuş, "son derece erkeksi ve seksi" olup "gay olduğunu öğrenince şaşırdım. asla eşcinsel demezsin" diyeceğimiz bu bacımızın gözünden eşcinsellik hallerini yansıtmış...

diğer yandan ayşe arman'ın elemanla muhabbetini kendi kafasında süzüp kendi cümleleriyle yorumladığı kısımlar eşcinselliği fazlasıyla anlamaktan uzak bir kafada olduğunu gösteriyor...

ergenliğimde biseksüel olduğumdan şüphelenirdim şimdi de transeksüel olduğumdan şüpheleniyorum.
(bkz: bir lezbiyenin itirafları)

röportajı ve ayşe arman'ı yargılamadan önce kendimizi yargılamamız gereken durumdur. daha birkaç ay önce biseksüellik tartışmaları sözlükte dönerken herkes birbirine girmiş ve muğlak bir durum oluşmuştu. hakim ataerkil kod ve kapitalizm elele verince türkiye'de ve dünyada eşcinsel bireylerin çoğu sakatlandı. hala şu feminenmiş ya da kadınmış diye birbirleriyle dalga geçen gayler, telefonuyla, kıyafetiyle üstünlük taslayan sürüyle eşcinsel görebiliyoruz. bunu biz dile getirirken iyi de, başkası yazınca mı suç? yapılan röportajların niteliği tartışılabilir ama ayşe arman'ı sanki nefret suçu işliyormuş gibi ötekileştirmeyi anlamıyorum. ben ana akım medyada eşcinselleri görünür kıldığı için kendisine gülümsüyorum.

röportajın en vurucu yeri benim için; aşık olup ağlıyorsun, 'karnım ağrıdı ondan ağladım diyorsun.2, kısmıydı