pek çok durumu anlatmamızda imdadımıza koşan şeker deyimimizdir efendim.

bazen kendini durdurmak istiyorum, provoke olmak hoşuma gitmiyor ama diyorum ki ben kendimi kötü hissediyorum o da hissetsin. bunun çok ayıp olduğunu biliyorum, siz de öyle düşünüyorsanız bu girdinin kalanını okumayın, çünkü dile getirilmesini kendimin de tasvip etmediği saçmalıklar yazacağım, ama bir sor neden? bu tarz saçma girdiler yazanlar onları okurken neler hissettiğimizi anlasınlar diye.

başlıkta bahis olunan deyimin çok güzel anlattığı bir durum da ülkemizin siyasi gündemini meşgul etmektedir. mümkün olan her durumda gebe kalıp, isteyerek düşük yapmaya çalışan, doğurduğu çocuğu yük olarak gören, sokaklara salan bir takım annelerin yetiştirdiği bir grup insan var mesela.

bunlar komşunun kızına, kuzenlerine, uçana, kaçana, hatta bazen öz kardeşlerine tecavüz edip sonra da namus cart curt deyip öldürürler kurbanlarını. ertesi gün de temel hak ve özgürlüklerden ana dilden, kendi geleceğini belirlemekten, vesaireden dem vurup durular.

halbuki en temel insan hakkı olan yaşamı keyiflerince onun bunun elinden almakta beis görmezler. işte bu kişilere denebilir, bu ne perhiz bu ne lahana turşusu aşkitom diye.

ve evet bu girdiden hoşlanmayan arkadaşım, biz de senin yazdığın bazı şeyleri bu kadar saçma, saldırgan, ayıp ve daha bir sürü şey buluyoruz.

öptüm,
max

(bkz: lahana çorbası diyeti).*