bugün taksimde kıçı kırık bir kaç cafe&bar da karşılaştığım durum. sanki içerde millet kopuyor, vinamptan şarkı çalıyorsun, tahta taburede oturuyorsun işte. neyin damı anlam veremedim.
ben istanbulda güzel bi semtte güzel bi mekan sahibi olsam damsız girilmez uygulamam ama filtreleme yoluna giderim. yani o kadar keko varki piyasada, kekolar kusura bakmasın, insanların huzurunu kaçırmak istemem. çift olanların oto-kontrolleri biraz daha fazla oluyor sanırım, buna dikkat etmek lazım. yani heterolar kadar homolarıda içeri almak lazım fakat gerçekçi olursak literatürde sap olarak tabir edilen kitleden(bir sap olarak söylüyorum bunu) maraz çıkma ihtimali daha yüksektir. mekan sahipleride bunu istemiyor doğal olarak. bunu önlemenin en güzel yolu insanları eğitmek olmalı diye düşünüyorum.
naringergedan
dark bear