36 yıldır eşek hoşaftan ne anlar diye söylediğim atasözü. meğer hoşaf değil hoş laf imiş . gayet de mantıklı.

aynı yanılgılar için, azimle sıçan mermeri deler atasözü, azimli sıçan* mermeri deler'dir. zamanla anlışıla gelmiş hali geçerli oluyor sanırım bazı atasözlerinin.

bu "aslında hoş lafmış" salgını nereden başladı bilmiyorum. işyerinde, sokakta, arkadaş ortamlarına herkes aynı lafı söylüyor.

ama bir de şöyle bir şey var: http://tdkterim.gov.tr/atasoz/?kategori=...

ben üniversitede okurken de internet vardı. ama yine de kütüphane kütüphane araştırma yapmak zorunda kalırdık. haydi o zamanlarda bundan üşenmeyi anlarım da, en akla gelmez bilgilerin bile ekran karşısında bir tıkla ulaşılabildiği bir zamanda üşengeçliğin daha da artmasını anlamıyorum.

eşek hoş laftan ne anlar zamanla eşek hoşaftan en anlar'a dönüşmüştür. ve artık doğru olduğu iddia edilen hali kullanılmamaktadır. adana gibi memleketlerde bu atasözü eşek hoşaftan en anlar suyunu içer tortusunu bırakır gibi zenginleştirilmiş haliyle de tınlayabilir.

buradan eşeğimizin mazoşist eğilimler taşıyan bir şahsiyet olduğu sonucuna varıyoruz.

(bkz: bana sert davran)

eşek ve hoşaf konusu bizim eşeğe anlattıklarımız kadar değil eşeğin anladığı kadardır.