hiroşima

abd'nin 68 yıl önce bugün atom bombası atarak insanlığın alnına kara leke sürdüğü şehir. kimileri hep 19 yaşında kalır, kimileri 24. kimileri de hep çocuk kaldı vahşi kapitalizmin hırsları yüzünden. büyüyemedi, şeker yiyemedi, aşık olamadı, mesela baharda bir kiraz ağacının çiçeklenmesini hayran hayran izleyemedi. 68 yıl önce öldüğünde çocuktu, hep de öyle kalacak.
hiroşima'ya atom bombasının atılışının bugün 70. yıldönümü.

nazım'dan bir şiirle analım:

kız çocuğu

kapıları çalan benim
kapıları birer birer.
gözünüze görünemem
göze görünmez ölüler.

hiroşima'da öleli
oluyor bir on yıl kadar.
yedi yaşında bir kızım,
büyümez ölü çocuklar.

saçlarım tutuştu önce,
gözlerim yandı kavruldu.
bir avuç kül oluverdim,
külüm havaya savruldu.

benim sizden kendim için
hiçbir şey istediğim yok.
şeker bile yiyemez ki
kâat gibi yanan çocuk.

çalıyorum kapınızı,
teyze, amca, bir imza ver.
çocuklar öldürülmesin
şeker de yiyebilsinler.

nazım hikmet ran (1956)

(bkz: kız çocuğu)
dile kolay 70 yıl geçmiş. 1945 9 ağustos günü de nagazaki'ye atıldı 2. bomba. katliam.
abd emperyalizminin caniliğinin doruk yaptığı katliamın mağduru olan kenttir.
bilimsel açıdan büyük bir deney olarak kayda geçmiştir, atom çekirdeklerinin sahip olabileceği ve mekanik olarak ortaya çıkartabileceği enerjiyi gözlemlemek adına..

tabi böyle çalışmalar sadece nükleer enerji santralleri dahlinde, güvenlikli ve korumalı şekilde gerçekleşse..