içimdeki yangın

orijinal adı incendies olan kanada yapımı sinema filmi. anlattığı ortadoğu hikayesi ile tüm film süresince gözlerimin nemli kalmasını sağlamış olsada -bir artı bir, bir edermi jeanne?- cümlesinden sonra beni birkaç saniye boyunca nefessiz bırakan filmdir.
oscar adayı olan ama oscar amca yı kucaklayamayan film. bu oscarları neye göre dağıtıyorlar? diye sormama vesile olmuştur.
orta doğu'nun içinde olduğu çıkmazı ve yaşanılan o sonsuz kısırdöngüyü bir ailenin dramı üzerinden öyle bir ele alıyor ki görkemli bir etkileyicilikle finaline kadar oturduğunuz yerde çakılıp kalıyorsunuz. ağıt tadında olan senaryosu öfke diye nitelendirdiğimiz gerçeği tekrardan sorgulamamıza neden olurken aşktan doğmuş mektupların yaşattığı o tarifsiz acıyı duyumsayamamak için pek bir neden göremiyorum.
izlediğim en iyi dram filmlerinden biri. üç gün aklımdan çıkmadı film. sonrada kuzenlere, arkadaşlara önüme gelen herkese tavsiye etmeye başladım filmi hatta onlarla birlikte tekrar tekrar izledim. izlettiğim ve sevmeyen tek kişi olmadı daha. film radiohead in you and who's army şarkısıyla başlar. iç yakar.

http://ayisozluk.com/lnk/af036c
bir artı birin bir ettiği vurucu film.

(bkz: incendies)
bu filmi kime önerirsem önereyim, o kişi ister sadece sırf film izlemek için izleyen biri, ister ise sinefil olsun, kesinlikle beğenmeyenin çıkmadığı "abi ne yaptın bize" dediği filmdir.
çok iyidir. ölmeden kesinlikle izlenilesidir.