daha 7-8 yaşlarındaydım. ailemin delikanlılarıyla " komşum bir vampir" (fright night) adlı filmi izlemiştim. uzun süre vampir modunda dolanmıştım piyasada. yıllar sonra tekrar izlediğimde "lan ne komik filmmiş" dedim fekat çocukluğumun içine etmişliği vardır.

(bkz: maelstrom)

(bkz: titanic)

her izlediğimde gemiyi su basan kısma gelince ağllıyordum. 3 kere falan izlemeye çalıştım, üçünde de böyle oldu.

(bkz: büyü)

10-11 yaşlarındayken gecenin bir vakti ailemden gizlice televizyonda izlemiştim nasıl tırsmıştım belli değil. anne babanın yatağına sığınmaya çalışmalar, tuvalete giderken ablaya "korkuyom kalk ya" diye bağırmalar... gizlice izlediğim için neden korktuğumu da söyleyemedim. bi süre bildiğin mala bağlamıştım.

trt dizilerinden biriydi.
ahmet mekin başrol oyuncusuydu: kavanozdaki adam
o dönemin koşullarına göre gerçekten etkileyici bir senaryoydu.

lord of the rings the fellowship of the ring

evet ilk izlediğimde çok korkmuştum ve evet çok küçüktüm *
hatta rüyama bile girmişti rüyamda frodo baggins bendim ve * gene tekrarlıyorum gülmeyin yüzüğü aletime takmıştım ve mordor götürüyordum. yanımda gimli aragon legolas ve gandalf var. ve hiç biri demiyor aga güç yüzüğünü niye oraya takıyorsun
nazgul larla uruk hai lerle savaşıyoruz
sonuç olarak hedefimize ulaştık ve yüzüğü mordor ateşiyle yok ediyoruz.
*
ve evet lord of the rings delisiyim.

(bkz: freddy krueger)

şeytan : samanyolu ya da kanal 7 yapımı ibret almamsızı isteyen bi diziydi. ordaki şeytan hep siyah güneş gözlüğü takardı bir bölüm gözlüklerini çıkardığında gözbebeği ve rengi değilde bi çift beyaz küre görünce yaşadığım korkuyu hala unutmam. geceleri uyurken gözümü kapadığımda önüme gelirdi.
medine : sanırım kanal 7 yapımıydı bilenler bilir. sonunda hüngür hüngür ağlamıştım.

92 yapımı buffy the vampire slayer?ı izlemiştim (ve dizi versiyonunun büyük bir fanıyımdır. sanırım izlediğimde filmi 98-99du ve gerçekten hemen hemen hiçbir korkusu olmayan birisi olarak oradaki amilyn?den bi tırsmıştım, hele de bir koridor vari karanlık sahne vardı ki...

bir de freddy filmlerinden birinde, pençerini yola sürtüyor ve her yer alev, sanırım aynı filmde kızın biri rüyasında alevler içerisinde kaldığını görürken gercekten yanıyordu falan, budur.

(bkz:geleceğe dönüş)

amelie.

6 yaşındayken benden 11 yaş büyük kuzenim ve annemle izlemiştik. amelie'nin adamın geldiğini hayal ettikten sonra kediyle karşılaştığı anda göz yaşlarına boğulmuştum. annem ve kuzenim filmden etkilenmemiş, benim ağlamamı tatlı bulmuşlardı. hayatımda başka hiçbir filmde ağlamadım.

jaws ve serisi ulan. bu filmleri izleyip etkisinde kalmayan yoktur heralde. denize her yüksekten atlayışımda acaba bir köpekbalığı ağzını açar da ben atladığım sırada direk midesine uçar mıyım diye kafamdan geçmiyor değil. ya da her denize açıldığımda altıma bakma cesaretiyle gördüğüm her karanlığı köpek balığı zannetmemle kıyıya doğru çılgınca kulaç atmaya başlamamın bir olması. sanki kıyıya gelemeyecekmiş gibi. ha bu arada sığ sulara da gayet de gelebiliyorlarmış. daha da fazla korktum bunu öğrenmemle birlikte.

geleceğe dönüş serisi benim için millattır
3 küçük ninja serisi
ninja kaplumbağalar serisi
ama en çok korktuğum ve sabaha kadar uyuyamadığım bir film vardı sattsanistleri anlatan kutsanmış çocuk filmi ulan 10 yaşında rast geldim uyuyamadım

6 yaşındayken çığlık 2 izlemiştim ilkokulda dabbe ve de 12 yaşındayken teksas ketliamı ve halka izlemiştim baya etkilenmiştim.küçük yaşlarda bu filmlerden dolayı yaşadığım ürperti bana ileriki yaşlarımda korku filmi aşığı yaptı.