orjinalliği daha isminden başlayan çağdaş anadolu şairlerindendir. ikinci yeni tayfasının torunu falan sayılabilir gayet. onlardan eksik kalır değildir şizofrenik yüzleri. şiirlerindeki mistik- tasavvufi seslenmelere bakılırsa tanrıyla arasına öyle holdingleşmiş - saltanatlaşmış kurumlar koymadan ona doğrudan "rabbim kız okula geliyor, yaşasın cumhuriyet!" diye seslenir... muzip tarafları da çokça olmakla beraber, zira " sen beni öpersen belki de ben fransız olurum" şiirinin arkasındaki yürektir.

ben seni severim sevmesine de toplum buna hazır değil
nükleer denemeler kyoto sözleşmesi küresel ısınma falan.
belki sen çok küçüksün belki benim ruhum ölü
biraz nietzsche biraz kant kafan karışmış belki
parliamanet’i de bozdular tutunacak dalımız mı kaldı?
pavyonda tanıdığım bilge bir adam vardı!
kötü kitaplar okumak kötü yaşamak gibidir derdi.
iyi kitaplar okudum bir işe yaramadı...

gerçek adı onur ünlü olan, hem yönetmen hem de şair olan; türk gencine çayı sevdiren kişilik!

en sevdiğim şiiri kocaeli depremi için yazdığı şiirdir.
.
yıkıldık. yıkıldıkça kanatlarımız
kanatlarımız morardı gökleri gördük.
kalemizde erhan vardı, görkleri gördük.
orta saha canavardı, götleri gördük.
gördük kıyamet mormuş imam vaazından
işte amcam bir kirişi öpmüş ağzından
've insan buna ne oluyor dediği zaman'
u must say good-bai 2 me.

çürüdük. çürüdükçe babalarımız
babalarımız koktu toprağa döktük
toprak koktu toprağı allah'a döktük
allah çoktu cehennemi cennete döktük.
döktük gitti aklımız - al pasiflora iç!
ali gelme okul çökmüş, seni şanslı piç!
göklerdeki babamız geç kalmazdı hiç?

uyandık. uyandıkça sakallarımız
sakallarımız vardı dervişe kestik
devlet aciz, rahmet olduk yolları kestik
mecbur kaldık cesetlerden kolları kestik.
kestik, boş tabuta bari bir uzuv girsin
bitsin bu azap burda, dünyada bitsin.
bağırmayan taraftar siktirsin gitsin!
.
en sevdiğim dizesi ise hiç kuşkusuz;
.
kuyulardır, derindir, içinde adam vardır
yusuf bile düşmüştür aleyhisselam!
.
dizesidir. kuyuyu, derinliği, adamlığı bilenler için söylenebilecek en anlamlı söz. yusuf bile düşmüş o kuyuya. onu rabbı! kurtardı. seni beni kim kurtaracak?

lost soul sayesinde yeni tanıştığım şairimiz.

sen beni öpersen belki de ben fransız olurum
şehre inerim bir sinema yağmura çalar
otomobil icad olunur zarifoğlu ölür
dünyadaki tüm zenciler kırk yaşından büyüktür.

- senagalliler dahil değil.

sen beni öpersen belki de bulvarlar iltihablanır
çağdaş coğrafyalarda üretir cesetlerini siyaset bilimi
o vakit bir sûfiyi tül darplarla gebertebilirsin
hayat bir yanıyla güzeldir canım, sen de güzelsin.

-yoksa seni rahatsız mı ettim?

sen beni öpersen belki de aşkımız pratik karşılık bulur
ne ikna edici bir intihar biçimidir şimdi göz göze gelmek
elbette ata binmek gibidir seni sevmek sevgilim
elbette gayet rasyoneldir attan atlamak.

-freud diye bir şey yoktur!

sen beni öpersen belki de ben gangsterleşirim
belki de şair olurum ve seni de aldırırım yanıma
bilesin; göğsümde hangi yöne açmış tek gülsün
yani ya bu eller öpülür, ya sen öldürülürsün.

-haydi iç de çay koyayım.

ah muhsin ünlü

(bkz:resulullahla benim aramdaki farklar)