üzgünüm yazarlar sadece duygularımı yazmak istiyorum.

sen sevdiğim insan , o kadar uzaktasın ki ayrıca sana mesajla da ulaşamıyorum çünkü ya çok geç cevap veriyorsun ya da çok anlamsız bir şeyler söylüyorsun ve bunu konuyu değiştirerek yapıyorsun, galiba bu uzaktan ilişki bataklığına batmış bulunuyorum, her gün şunları düşünmeden edemiyorum:
keşke yanımda olsaydın, keşke sana sarılıp uyuyabilseydim her ne kadar ailem gay olduğumu bilmese bile, senin yanına gelmek için her şeyi yapardım eğer buralarda olsaydın, aramıza sınırlar giriyor, gelemiyorum, keşke beraber o tanıştığımız gecedeki gibi sarılıp yine mac senin kucağındayken film izleyebilsek sonra sen uyuyup horlasan ve ben sana bakınca geri uyansan ve uyudun mu diye sorduğumda yok filmi izliyorum, uyumadım diyip gülümsesen, sabahleyin yine karnımı okşasan hafifçe ve sonra naber diye sorsan yine, uyuyamadığım zaman sana sarılıp uyumaya çalışsam ve uyusam senin sıcak kollarında, boynuna sarılsam ve o hafif kokunu içine çeksem , yumuşacık sakallarını, yüzünü okşasam ve hissettiğim o yumuşacık hisle mutlu olsam ve keşke yemek yerken o küçük kızarmış patatesi yedirmeye çalıştığında ağzım dolu diye geri çevirmeyip yeseydim, seni özlüyorum...

keşke yanımda olsaydın benim tatlı kuzum, seni gerçekten seviyorum...