bu tarz idealari nedense mantıklı bulmuyorum. sanırım hegel diyalektiği üzerinden ele alınca fazla üzerine kasılmış buluyorum. a varsayimini b varsayimi ile birleştirip ortaya c teoremi ortaya çıkıyor. bu ne demek derseniz şayet a ve b varsayımları sizin dilediğiniz şekilde kurgulanan, deneylenebilir olmayan varsayımlar. deneylenemeyen varsayımın sonucu isteğe göre çıkıyor. bu bağlamda bu alegoride istenilen teoreme ulaşılıyor. insan gelişir, düşünür ve en önemli sorgular. her zaman acabaları vardır. hiç görmediğimiz tanrı kavramına "acaba" diyen bir bilinç somut bir göstergeyi takip etmemesi pek olası gibi gelmiyor (cinli filmlerinde musallat olunan kişiye inanılmamasi ekolu). ha belki de bunları yazan ben zincire vurulmuş gölgeleri gerceklik sanan bir ademimdir. fakat aynı ben bunu söyleyebiliyorsam da şüpheciyimdir. ayıkla pirincin taşını yorgo.
dergide okumuştum güzel bir yazı olmus en niyahetinde. yazdıklarım kişisel yorumumdur belki de saçmaliktan ötedir. bilinmez..
dark bear
salaş meyhanedeki yorgo