hayat güzelmiş gibi hissettiren, renkleri daha da canlandıran, ayağınızı yerden kesen, kanatlarınızın olduğuna inandıran-ki sırtında izi var-, peşine düşüren şarkılar yapan sanatçı.
müzik bu kadar şey hissettirmemeli.
üzerine evren inşa edilmiş gibi, inşa edilmiş evreni anlatır gibi.
atlas albümünde ruhlar var.
hangi ruh halinde olursam olayım bana iyi geliyor.

satürnde kulağıma fısıldıyor ve her şey yeşeriyor sanki: "the universe was made just to be seen by my eyes"


tüm bu kırıklarla ne yapacağımı düşünürken fısıldıyor touch'ta: "before something breaks that cannot be fixed"


birini sevebilir miyim, biri beni sevebilir mi derken hearing'de ekliyor, verdiğimi alacağımı bildiğinden herhalde: "love is an echo"


ev bellediğim kabuğumu sökmekten korktuğum anlarda, kabuktan ziyade bir duvar taşıdığımı ve bazen evlerin yıkılması gerektiğini hatırlatıyor heart'ta, yıkılsın ki özgür olabilelim: "let our walls cave in"


boş boş tavana bakarken, elimde hiçbir şey yok gibi hissederken, nefesim ağırlaşırken aslında o nefesi ciğerimde dolaştıran bir şükür olduğunu hatırlatıyor: "god, it's easy to forget, there's magic in all of this"

iki yeni şarkıyla eylülü karşılamış, bizi yine hüzün dehlizlerine kapatacağının sinyalini vermiş sanatçı.

"remember when we were young
afraid but brave enough to swim away
imaginations big еnough
to dream of better lifе"



"you remind me that my body was born to heal before it dies"

yeni şarkısı "quiet magic(storge)" yayınlanmış.

"love invisible enough to be divine
safe enough to take for granted so much of the time"