melek-insan kırması melez ırk.

milf'in bir değişiği, daddies i like to fuck olarak açıklanabilir. xxx sitelerde yazdığımızda karşımıza bir yığın sonuç çıkartır özellikle de daddy bear sevenler için.

(bkz: daddy bear)

derin derin nefes alıp nefes alamıyormuş gibi hissettiğin fakat bu hissiyattan sonrasını hatırlamadığın dönemdir. kısa sürüyorsa eğer benimkisi, gibi baygınlık hali de denebilir.
tek bir düşüncenin beyinde az öncekine tur bindirir şekilde dönmesi sonucunda beynin eror vermesi ve vücudun kendini kapatıp açma işlemi de denebilir..

entarilerinden anladığım kadarıyla güzel müzikler dinleyen, cool bir adam kendisi..

-alıntı-

resmi twitter hesabından bir açıklama yapan sagopa kajmer, gösterilere ve eylemlere sıcak bakmadığını ifade etti. kajmer açıklamasında, “insanlar bu direniş olaylarına katılmadığım için benden el ayak çekiyorlarmış, daha dinlemeyeceklermiş. yıkıldım sahiden :) gösterilere ve eylemlere sıcak bakmıyorum. bana bölücülük ve anarşistlik geliyor. ben bu fikirdeyim ve yanınızda asla değilim. benden el çek. bırakın herkes kendi hayatına baksın. ben benim hayatıma herkes kendi hayatına. fikirlerimi soruyorlar hala. işte bunlardır benim fikrim. ben de sizler gibi ülkemi seviyorum şüpheniz olmasın. fakat onların düşünceleri bana uymuyor. benim fikrim de onlara uymaz. herkes hayatına...” ifadelerini kullandı.

-alıntı-

eğer doğruysa;

şimdi bu adamın nerelerden geldiği belli bunu anlayabiliriz. ama yaptığı müziğe göre bunu anlamak gerçekten güç. ya rap yapmayı bıraksın ya da yorum. reklamın kötü zamanlaması.

kutupları düşününce orucun başlı başına mantık hatası olmasından daha mantıklıdır.

azı karar çoğu zarar bir durum.

çekingenliğindendir efenim. karşısındaki istemiyor olma olasılığıyla ve ters tepki vereceği konusunda gidip geldiği için her zaman karşı taraftan atak bekler ve bunu maçı garantiye alma olarak da nitelendirebiliriz.
evet bu yüzden de çok şey kaybetmiştir.
eğer ikisi de çekingense vay hallerine!
(bkz: bug da kalmak )

yeterli prezervatif varlığında grupça ev dışında da zirveye ulaşılabilir. eve ne hacet!

(bkz: yerin mi var derdin var)

(bkz: yerin var mı)

geçen pazarki lgbti onur yürüyüşü için “oradaydım” isimli bir yazı yazmış. yazısında, polisin ne yaparsa yapsın lgbti hareketinin özgürlük mücadelesini durduramayacağından bahsetmiş ve bunca yıldır hiç görev almayı aklına getirmediği aktivist derneklerle işbirliği içinde olacağını söylemiş.

o yazı şöyle;

geçen pazar türkiye devleti, mazisi 13 yıla dayanan lgbti onur yürüyüşü’ne ilk kez polis kuvvetleriyle saldırıda bulundu. taksim meydanı ve istiklal caddesi’ne çıkan tüm sokaklar çevik kuvvet tarafından tutuldu. caddeye çıkan eylemcilere biber gazı ve plastik mermiyle saldıran polis, toma’lardan sıkılan tazyikli sularla kalabalığı dağıtmaya çalıştı. tamamen barışçıl ve anayasal protesto haklarını kullanmak isteyen kesin sayısı tam olarak bilinmese de 100 bine yaklaştığı tahmin edilen topluluk engellenmeye çalışıldı.

yürüyüşün başından beri oradaydım.

yaşanan tüm bu usulsüzlükleri, hak ihlallerini, polisle yaşanan pazarlıkları bire bir görme fırsatım oldu.

onur yürüyüşü’ne geldiğim gayet belli olan kıyafetimle daha ilk adımımda caddeye çıkmama izin verilmedi (merak edenler için söyleyeyim selim baklacı imzalı özel dikim harika bir mayo ve ipek sabahlık giymiştim).

cadde üzerinde defalarca polis tarafından tartaklandım, etlerimi mıncıra mıncıra beni caddeden atmaya çalıştılar. yaklaşık dört kere falan gözaltına alınmaya çalışıldım. hepsinden öte 'güvenliği sağlamak’ için orada bulunan yüce türk polisinin iğrenç bakışlarına, laf atmalarına, birbirlerini dürte dürte beni işaret etmesine ve sözlü tacizine maruz kaldım. gözlerindeki nefreti, her hücrelerine işlemiş olan cehaletlerini ve vahşiliklerini yaşama fırsatım oldu.

tüm bunları üzgün olduğum ya da şikâyet etmek istediğim için yazmıyorum. bütün bunları bu insanların nasıl karakterde olduklarını tarihe bir kere daha not düşmek için yazıyorum.

tarihe not: iyi polis ya da kötü polis diye bir şey yoktur. tüm polisler kötüdür.

bu olaylar sırasında tek kaybım haftalardır hazırladığım kıyafetimi 100 bin kişilik kalabalığa gösterememek olurken çok önemli bir şey kazandığımı düşünüyorum. sıcak protestoların içinde olmak en büyük kazanımım oldu.

sadece ben değil, o caddeye haklarını haykırmak için gelmiş arkadaşlarımın hiçbirinin polis karşısında yenik düşmüş olduğunu düşünmüyorum. bence bu olaylarla lgbt hareket seneler sonra kaybettiği dinamizmi tekrar yakaladı.

bir kere öyle ya da böyle az sayıda da olsa yürümeyi ve tünel meydanı’nda basın açıklaması okumayı başardık.

durduramadılar. izin vermek zorunda kaldılar.

çünkü hiç kimse toplu bir karar alınmadan kendi bireysel inisiyatifini kullanarak meydanları, sokakları terk etmedi. eyleme ve direnişe devam etti.

dağılmamamız ve direnişe devam etmemiz pazarlık masasında elimizdeki en büyük koz oldu. o kalabalığı gazla, mermiyle, suyla dağıtamayacaklarını anladıkları anda izin vermeleri gerektiğini biliyorlardı. ilk başta sadece 100 kişinin basın açıklaması okumasına izin verildi, o 100 kişilik kalabalık arta arta sayısı binlere ulaşarak tünel meydanı’na ulaştı.

tüm karmaşaya, tacize, moral bozukluğuna rağmen tünel’e doğru ilerlerken geriye dönüp baktığında gökkuşağı bayraklarını sallayarak gelen binlerce insanı görmek, yalnız olmadığını bilmek… işte o an her şeye değerdi.

bu ülke benim gibi apolitik bir insandan kendi çapında politize bir birey yaratmıştı. şimdi yine aynı ben, hayatı boyunca hiçbir şekilde aktvizmin kıyısından bile geçmemiş ben, 2015 onur yürüyüşü’nden sonra aktivist derneklerle işbirliği içinde olmaya karar verdim.

bu yürüyüşten sonra her şey daha farklı olacak. artık pek çoğumuz haklarımızı aramak için örgütleneceğiz.

işte şimdi korkun bizden. gidin daha çok gaz alın, daha çok mermi alın, daha çok polisi iki bin lira maaşla kendinize bağlamaya çalışın.

ama kötü bir haberim var. kazanamayacaksınız.

susturamayacaksınız transların haklı yaşam çığlığını… durduramayacaksınız ibnelerin gümbür gümbür gelen ayak seslerini…

her şeyin sonunda göreceksiniz ki aşk kazanacak.

yaşasın örgütlü ve bağımsız mücadelemiz, yaşasın eşcinsel aşk.

2005 yılında çağan ırmak yönetmenliğinde yayınlanan dizidir. her bölümü, özellikle son bölümleri izleyicileri salya sümük ağlatmıştır.
oyuncuları seçilmişti kesinlikle, o kadar değerli oyuncular arasından aklımda en iyi yer edeni canan karakteridir.

toparlayıcı ve birleştirici yönü zirvelerde daha da hissedilen insan evladı.

güvenme gavatlığına, bir kezzap 13 lira 💐

geçen gün eski tweetlerimi temizlerken sözlüğe ilk kayıt olduğum dönemlerde görüp twitter'da paylaştığım ve zamanında beni aşırı etkilemiş şu entrysini gördüm. entrynin ss'sini alıp yazar adını sildiğimden kime ait olduğunu bulmam uzun sürdü biraz.*
(bkz:#202309)
sözlük gurusu musun nesin sen psk? valla görmeden seviyorum seni.