zeynep ersürer anlatırken sürekli allah rahmet eylesin diyor. o vardı o gün allah rahmet eylesin. o geldi buraya allah rahmet eylesin. birçok ölümden bahsediyor. acı bunlar hep.
bir konuşma içerisinde de ankara’da gruba ayrıldıklarından bahsediyor. “güzeli/çirkini, peruklusu/peruksuzu, zengini/fakiri, silikonlusu/silikonsuzu, herkes bir grup oldu. biz önce kendi içimizde ayrışma yaşadık”