saç sakal traşı olurum.

yemek yapmak . uyumak.alışveriş yapmak . hayvan sevmek.

"şimdinin gücüne inanmak". ne geçmişin sıkıntıları ne de karabasan gibi insanı boğan gelecek korkusu.biliyorum ki ne geçmişe geri gidebilirim nede şu andan kurtulup gelecekte var olabilirim. yapılması gereken basit ama zor bir yol;geçmişle yüzleş ve kabullen,gelecek için ise şu anda ne yapman gerekiyorsa onu yap,gerisini zamana bırak.

anneanneyle konuşmak..işe yarıyor hatta belanı s*kiyor bikaç yıl depresyona giremiyosun korkudan

sürekli arkadaşlarınızla buluşun mümkünse eve girmeyin içinizdeki sürtüğü ortaya çıkarın 3 güne bir şeyiniz kalmaz

sitcom izliyorum. the big bang theory, the office falan iyi oyalayıp güldürüyor.
bazen kontrolümü kaybedip banyo, mutfak, oda vs. zemine yatıp biraz ağlıyorum, rahatlıyorum.
kriz anlarında duşa girip duş kabininde oturup sızlanıyorum.
duştan sonra artık rahmetli olmuş ramones tişörtümü ve çizgili pijama altımı giyiyorum, huzurlu hissettiriyor.
sadece su tüketiyorum, yemek yemediğimde mutlu hissediyorum.
hemen hemen hiç yataktan çıkmıyorum, bu yanlış olsa da bana iyi hissettiriyor.
yağmur sesi açıp kulaklıklarımı takıyorum, gözlerimi kapatıp hiçbir şey düşünmemeye çalışıyorum.
antidepresanları hatırlayıp, bak bunlara ihtiyacın yok, zamanla iyi olacaksın diye kendimi teselli ediyorum.
ağır dram izliyorum, beterin beteri var diyorum. sosyal medyadan uzak duruyorum.
gta'da rap radyosu açıp şehir turu yapıyorum yağmur şifresi yazıp.
içinde piyano olan hiçbir şey dinlemiyorum.

bir süre sonra güçlü ve belki biraz mutlu hissetmeye başlıyorum, ama bütünüyle depresyondan çıkmanın imkansız olduğunu düşünüyorum. yine de her şeyin ağırlaştığı ve artık altında ezildiğin 1-2 hafta bu şekilde rahatlıyorum.

kötü olabilirim, ama iyi hissediyorum.

en çok nazımın geçtiği insanla daha sık görüşürüm ki beni bişeyler yapmaya itsin ( tecrübeli sonuçta )
sodalı çörek yaparım sebzeli kek yaparım bayılana kadar yerim sonrada hemen şok diyete başlarım ( şahsi işkencem)
bol bol dedikodu fallar kahveler yada yeni bir beyle tanışma

oturup geçmesini beklemek en mantıklısı.

eskiden ölümüne içki içip, kulüplerde sabahlayıp, mümkün olduğu kadar çok kişiyle seks yapmak derdim.

şu an iki hap atıyorum, bir bardak kahve, bir paket çikolata, umut verici bir şarkı ve güzel bir kitap. 2 saate hiçbir şeyim kalmıyor.

psikiyatristin verdiği ilaçları düzenli olarak kullanmaya başlamak.

friends izlemek. daha etkilisini görmedim, şiddetle tavsiye ediyorum.

fazlasıyla yararlanmak isteyeceğim taktikler. zira şu günlerde hayat çekilmez.

nihal yalçın'ın videolarını izlemek beni tekrar hayata katıyor

(bkz: seks)

pubg oynarken arkaya post42 veya educatedear yayını açıp dinlemek. 2 saate pırıl pırıl oluyorum.

friends izlemek.
en yakın arkadaşlara koşmak.
bisiklet sürmek.
geceleri asla uyumamak.

içip içip ama çok içip, mide iflas edene kadar içip mideye odaklanıp depresyonu unutmak. *

sürekli hareketli şarkılar dinliyorum bir süre idare edebiliyorum böylece...

yürüyüşe çıkmak ; benimle yaşıt karım olmasından hiç bıkmadığım sağ elimle manuel alıştırmalar yapmak, çok sevdiği sezen ve sıla'dan az da olsa uzakta durmak , arada eski resimlere bakıp duygulanıp zırlayarak , telefon rehberinden kontörümce dostları aramak , arada depresyonun sebebini düşünerek sövmek , arkaya baktığında en boktan durumda bile ders çıkarmasını bilerek , kış yaz fark etmez kendini dışarı atarak yıldızları seyretmek ; eylemlerini gerçekleştirerek " depresyon beni yandan sıyırdı" diyebiliyorum .

rekabet ortamında spor yapmak.