aynı zamanda şu sıralar oğlu armin le birlikte izdivaç programlarını tek tek gezen, baba oğul hiçbir adayı beğenmeyen,ispanyadan geldikleri için baba-oğul aday patlaması yaşayan iranlı azeri asıllı kişi.
genç kızlık dönemlerinde benim de içinde bulunduğum gruba mensup olan erkek. uzatma amacımı hatırlamıyorum ama annem ''kıçını yıkarken takılır yırtarsın'' deyip beni tüm sülale için de itin götüne sokmuştu. o gün bugün tövbeliyim uzatmaya.
tam bir cesaret örneği işte. toplum taşlayacak ya da tepki göstericek diye hür iradesinin isteğinden geri kalmıyor. o yürek keşke diğer cinsiyet değiştirmek isteyenlerde de olsa.
bir ince pusudayım, yolumun üstü engerek bir yolun sonundayım sessizce tükenerek ben senin sokağına ulaşamam dardayım, o masum gözlerine bakamam firardayım oysa ben bu gece yüreğim elimde sana bir sırrımı söylecektim şu mermi içimi delmeseydi eğer seni allıp götürecektim beni vur beni onlara verme külüm al uzak yollara savur dağılsın dağlara dağılsın vur öykümüz ama sen ağlama dur
bir ince pusudayım bu gece zehir zemberek (gbkz: bir yolun sonundayım sessizce tükenerek) ben senin ellerine ulaşamam dardayım o masum hayallere dalamam ölmekteyim oysa ben bu gece yüreğim elimde sana bir sırrımı söylecektim şu mermi içimi delmeseydi eğer seni allıp götürecektim beni vur beni onlara verme külüm al uzak yollara savur dağılsın dağlara dağılsın vur öykümüz ama sen ağlama dur
küvetin bir köşesine oturup, musluğa odaklanıp başladım saymaya. hareketlenme olunca korkmadım değil. tabi bu arada 31 çekince şöyle böyle oluyor diyen bir arkadaşım aklıma geldi. senaryo işliyordu, tabi bendeki heyecan görülmeye değer. boşalacak gibi olmuştum ki korkudan bıraktım. uzun süre de o korkuyla hiçbir şey yapmadım.
eğri oturup doğru konuşalım. insan dünyaya bir kere geliyor ve dolayısıyla bu hayatı iyi şartlarda yaşanabilir bir ülkede yaşamak istiyor. bu o insanın en doğal hakkı. burası şuan için bu konuda pek iç açıcı bir ülke değil. sanat ölmüş, müzik ölmüş, edebiyat ölmüş, adalet ölmüş, eğitim ölmüş, sağlık ölmüş, ruh ölmüş, hukuk ölmüş, spor ölmüş, hoşgörü ölmüş, özgürlük ölmüş, insanlar ölmüş, insanlar öldürülmüş, insanlar öldürülmekten beter edilmiş. bu durumdan şikayetçi olmayan bir koca sürü de insan var. "iyi o zaman git başka ülkede yaşa" diyenleri duyar gibiyim. hayır, ne münasebet! ben bu ülkede daha iyi şartlarda yaşamak istiyorum, çocuklarımı daha yaşanabilir bir türkiye'de büyütmek istiyorum, bu ülkede yaşayan insanların daha iyi şartlarda yaşamasını istiyorum. bu ülke benim ve bunu istemek hakkım! hakkınızı isteyin, hakkınızı arayın. başkasının hakkını da arayın. ben rahatım, onlar düşünsün demeyin. unutmayın, ülkemizde tek bir kişi bile baskı altındaysa, ötekileştiriliyorsa ve hayatı zulüm ediliyorsa hiç birimiz özgür değiliz...