insanı bazen çaresiz ve güçsüz hissettirir. ama yine de her zaman başını yaslamak için bir omuzluk yeri hazır olandır.

dayanılmaz acıdır,oturur sen de ağlarsın sarıp onu,kelimelerle değil ağlamanla teselli etmeye çalışırsın 'bak ,ben burdayım ' der gibi

büyük bir kavga ettikten sonra onu o halde bırakıp gitmek daha acıdır. ama kalsan kavga daha da büyüyecek bilirsin. eğer ağlayış kavga sonrasıysa en iyisi bırakıp gitmek, sonra sakinleşince geri dönmektir.