bella ciao

po ovası'ndaki amelelerin yarattığı halk şarkısından, mussolini faşizmine karşı partizanların marşına evrilmiş, sonra dünyanın her yanında faşizme karşı popüler bir ezgi olmuşken türkiye'de arada kalmış eğlence mekanlarının popüler parçası haline gelmesi ilginçtir. bu şarkı biraz che guevera gibidir; sosyalizmi, devrimi anımsatır ama aynı zamanda içi boşaltılmış bir figür olarak lümpen ya da yarı solcu algılar için kapitalizmin göbeğinde yeşeren popüler kültürün bir parçasıdır.

unutmadan benim en sevdiğim versiyonu şudur: