içselleştirilmiş homofobinin yol açtığı psikolojik sorunlardan biridir, lgbt bireylerde sıklıkla görülür. kişiyi depresyona sürükler, lgbt kişilerde yaygınlıkla görülen kendine zarar verme eğilimleri (uyuşturucu bağımlılığı, korunmasız seks, kendini çeşitli tehlikeli durumlara sokma vs) görülür, intihara kadar götürebilir. kişinin bunu yenmesi her zaman tek başına mümkün olmayabilir, fakat sorununun temeli olan farklı cinsel kimliğinden başka birilerine bahsetmekten de korkabilir, bu nedenle depresyondaki pek çok başka kişinin rahatlıkla alabildiği sosyal desteğe erişimini kendi kendine engellemiş olur, kişi duygularıyla daha izole kalabilir. bu durumdan kurtulmak için kişi pozitif eşcinsel kimliği için gerekli maddelere ulaşmaya çalışabilir.

aa ben de kendimi tanıma sürecimi tamamlayamadığım için nefret doluyum diyordum ibneliğimden dolayıymış.. tamam o zaman.. ibneliği bırakıyorum şu an...




işin saçmalığı bir yana, insanı hayattan soğutan, tembelliğe sevkeden bir ağırlıktır self-hatred dediğimiz durum. gelişmeyi bir kenara bırakalım, yerinde saymayı bile arar insan geri gidişleriyle. kendisine hiç bir şeyi yakıştıramaz, haketmiyorum zaten düşüncesi ile adım atmaya korkar olursun.

çözümü, kendini "gerçek" anlamda tanımaktır.

bunu da kendine acı gelen soruları sorarak berrak bir zihinle net bir cevap listesi hazırlamaktır.

zamanla bu sorulara yenisi eklenir, cevapların rahatsızlığı sizi o konfor alanından çıkartır, en sonunda görünür ki bazı cevaplar zamanla değişmiştir.

o zaman belki şirinleri bile görebilirsiniz.

kendinden nefret etmesi gerekenler etmiyorken yapılacak en boş iş.