kendimi elit hissetmek istersem kesinlikle gitmeyeceğim kahvecidir. rahat olması, gittiğim şubesinin büyük olması ve başınızda bekleyen bir garson olmaması yüzünden tercih ettiğimdir. bir de çalışan baristaları seviyorum, iyi çocuklar. şiddetli depresyon yaşadığım ve tek konuştuğum insanların onlar olduğu zamanlarda ya ekstradan bir bardak kahve verirlerdi ya da halimi hatrımı sorarlardı "abi iyisin değil mi" diye. bu da gloria jeanslerde ya da bilimum kahvecilerde olduğundan daha samimi geliyor, onun da bir etkisi var.

bir de polar pijamamla günü kah okuyup kah netflixte takılarak sıkılınca da insanlara bakarak harcayabildiğim kalabalık olsa da ben de huzur yaratan bir mekan. en azından gittiğim şubesi öyle.