seksenli yılların sonu ve doksanlı yılların başında ankara da üniversite okurken tüm boş vaktimizi arkadaşlarla kızılay bakanlıklar civarında harcadığımız dönemlerde, bende olmuştu böyle bişey.
belki etraftaki her dört kişiden üçünün subay oluşu, belki de ankarada subaylar dışında suratına bakılacak insan bulmanın zor oluşu böyle bir yönelmeye yol açmıştır bilemiyorum.