masumiyetin ilk hecesidir belkide ağlamak. utanmalar pişmanlıklar barındırır içinde. utanma baksana bulutlar bile ağlar hergece biryerlerde. ve hiç pişman olmadan bilmem kaç binyıldır devam ettirir bunu. ulu orta yapmasına aldırmaz kimse. o duygularını döker sen bereket dersin. iz bıraktığı topraktaki kokusuna bir kahve bir sigara yakıştırırsın. olsun sen ağlama. ne o ilk sevişme denemelerin nede şanssız sevgi denemelerin. hiçbirinin bir önemi olmadığı kesin. istersen ağla. vahşice ağla hatta. hatırlattığın öpüşmeler gibi. ama dur unutma masumiyetini. şimdi ağlamayı bırakıp benimle tekrar et. kalkmadı sevişmeler ve bitmeyen sevmeler yürürlükten. dudaklarımızın dudaklarımıza değdiği kadar umut var hala bulutlarda