benim için hiç bir anlam ifade etmeyecek durum. ne eşcinseller gibi bir yaşam sürüyorum nede heteroseksüeller gibi. iş böyle olunca gerek yok sanırsam bilinmeme. şu noktada evlerinde ki huzur kaçmasın boşu boşuna. zaten ömürleri azalmış, bir ayakları çukurda. 2 defa baba 1 defa da annem kalp krizinden döndü. şimdi kimsenin ölüm sebebi olmak istemiyorum. hele ki babamın kalp krizleri benimle tartışırken tuttuğundan bir ömür aile bireylerim tarafından suçlanamam.

geçen yaz, yeğenime söyledim. aa şimdi anladım dedi :)

acildim sonra kapandim dolap gibi ama hic gay olmam disinda da annemin istediği evlat olamayacagim icin cok da sey degil yani.

her ailenin dinamikleri farklı. söylenmeli veya söylenmemeli diyebilmek için o dinamikleri bilmek gerekiyor. bu durumu en iyi bilecek kişide aslında kendimiz.

nacizane tavsiyem aileniz çok açık görüşlü dahi olsa ekonomik özgürlüğünüzü kazanmadan açılmayın. duyacağınız şeyler sizi üzebilir, terkedip gitmek isteyebilirsiniz. ama ekonomik özgürlüğünüz yoksa aynı evde yaşamak eziyete dönüşebilir.