okul hayatımda çevremde parmakla gösterilmiyordum fanlarım yoktu ne kızlar beğenirdi ne erkekler...sempatik görürlerdi beni ama önemsenmezdim bilirdim platonik severdim belli ederdim aşık olduğum kişi beni parmağında oynatır acırdı bana...tek yetenekli olduğum konu genel kültürdü tabi evde boş boş oturunca film kitap anime müzik olunca asosyalleştim sinema tek başıma giderdim falan silik bi tipim olduğumdan dolayı farkım buydu