ilişkimiz bitse de, hala parmağımda taşırım bana aldığı alyansı. çünkü bilirim ki, bu yüzüğün diğer eşini o da hiç çıkartmıyor. bu alyansı her gördüğümde hayatıma kattığı şeyler ve bana hissettirdikleri için, içimden ona bir kez daha teşekkür ederim. bir derdi olsa ilk beni arar ve ben koşarak giderim yardım etmeye. gözüm ilk olarak parmağındaki yüzüğe takılır. o da bana sorar "hala takıyor musun" diye ve mutlu olur.
bizimkisi artık yüzük kardeşliğidir.

hediyelerin en kıymetlisidir,en değerlisidir,ne kadar eski sevgili de olsa o an o hediyeyi alırkenki düşünceleri tazedir,yenidir.

ona bakıp bakıp güzel anılarınız varsa hatırlarsınız hafif bir tebessüm edersiniz,atılamaz be kıyılamaz.

üiversite yıllarımda ev arkadaşımın gizli bir çantası vardır hep merak ederdim içinde ne var diye,bir gün sordum "ne var lan bunun içinde"diye "gel açıp bakalım ne olduğunu sende gör dedi"

çantanın içini açtık,içinden mektuplar çıktı hala kokuyorlardı,herbiri özenle sıralanmış mektuplar hiçbirinin üstüne de kimden olduğunu yazmamıştı ve hepsini anlatmaya başladı işte bu mektup şu zamanda şu kişi tarafından yazıldı

işte daha bir sürü hediyeler vardı,çakmak,pipo,gözlük,tabaka,yüzük gibi bir sürü hediyeler ve onların hikayelerini anlatırken bir duygulandım,kıskandım da açıkcası ne yalan söyliyim.

"neden atmadın bunları" diye sordum" nede olsa eski sevgililerin bunlar sana acı vermiyorlar mı" dedim
ve başladı;

-bak medyum dedi bundan yıllar yıllar önce, bu arada flash back geldi mi?
+he geldi flash back antal
-müziği de ver flash back de sadece görüntü ve müzik vericez
+tamam hacım müziği de verdim
-tamam bitti bu kadar azcık gerilim veriyim dedim sadece
+siktir lan bende bi bok dicen zannettim
-ne sandın amk hayatımda kaç kere özlü söz söyledimki şimdi söyliyim eski sevgilim hepsi sonuçta hayatıma bir şekilde girmişler bu benim için değerlidir bu hediyeler de onları hatırlamamı sağlıyor iyi veya kötü onları hatırlamak hoşuma gidiyor bu kadar
+sen de haklısın sonuçta insan evladı

hayatımda bir kere yenmeyecek ya da bitmeyecek bir hediye aldım. onu da hala saklarım. çok kıroca ama bir kırmızı güldür. taksim meydanındaki çiçekçilerden almıştı.

eğer kişi iyi hatırlanıyorsa, bi kenarda köşede bulunsun, ama kötü bir sonla bitmişse ilişki, bırakın geçtim hediyesini; ne adı kalsın ne şanı derim..
başıma gelmişti;
kooooos kocaman bir ayıcık almıştı dallamanın teki... kaldı ki adam akıllı sevgili bile degilken, ve birbirimizi daha ilk kez reelde görmüşken.. neyse hediye hediyedir, aldık.. e tabi neticede ne ben dağda doğup büyüdüm, ne de o istanbulda yaşamış büyümüş.. adapte olamadık.. evli evine, köylü köyüne.. zaman geldi çattı, temizlik zamanı dedim, büyük boy çöp torbasına koyup, karşıdaki konteynra bıraktım ve izlemeye koyuldum. karton toplayıcısı çıkarttı, açtı, koltugunun altına aldı, sarıldı gitti. muhtemelen bekardır, sokaklarda, barınaklarda vs kalıyordur, abazadır, s*kmiştir.

sevap!

seçenekler şöyledir:
a) değersizse at gitsin.
b) değersiz olsa bile hürmet gösterilir atılmaz.
c) hala değer verdiğiniz birisi ise karşısında şarap içersiniz.
d) başkasına kakalanır.
e) benzin döküp yakılır.
d) hemen iade edilir.
bu zamana kadar her ne olursa olsun hep b seçeneğini yapmışımdır. nereden nereye geldiğimin bir göstergesidir benim için.

merhaba denenlerin sevgili olarak kaydedildiği bu bolluk döneminde sevgili kadar çabuk eskimeyendir.

(bkz: sevgili koleksiyonu)
(bkz: yeni sevgili)

uğursuzluk getirdiğine inandığım hediyelerdir. yeni sevgili yapma yoluna taş koyarlar. tez zamanda imha edilmelidirler. *

eski sevgiliyi hatırlatma sebebidir. yok etmek en mantıklısı. ya geri veriyorum ya da hiç görüşmeyeceksem direk çöpe.

dildo. bu yüzden eski sevgili olmuştur.

peluş ayıcıklar ; yolda gördüğüm ilk kız çocuğunun eline tutuşturdum.
gömlekler ; hala yüzsüz şekilde kullanmaktayım. *

bu pırlantalar nasıl böyle birikti sanıyorsunuz.

eski sevgilimden çok bana kim olduğumu hatırlatıyor. bu yüzden yanımdan ayırmıyorum. atmak düşünülemez.

eski sevgilim bana geçtiim sınav başına aussiebum* alırdı. şimdi giydiğimde aklıma bile gelmiyor kendileri. ilk zamanlar her giydiğimde bela okurdum kendisine.

sarhoşken çöpe atılan, ayılınca deli gibi aranıp bulunandır.

maddi değeri olan bir şeyse hiç atmam valla domuzdan ne kıl hesabı, inadına kullanırım hatta. değeri olmayan bir şeyse de yer tutmasına gerek dahi yok düşünmeden vat iz diz it iz e veysbeskıt

yok edilmelidir, yoksa ;

(bkz: götümüze girebilir)

*sözlük şimdi hatırladım. istanbul'da yatağımın baş ucunda duran ilginç, değişik biblo eski sevgilinin hediyesidir. vay anası unutmuşum kendisinide haberim yok.her gün gördüğüm şeyi onun verdiğini hatırlamayacak derecede unutmuşum .moralim 200e vurdu. eve gidince ilk iş hediyeyi yok etmek olucak. partiye davetlisiniz. *

(bkz: sevgililer gününde sevgiliye biblo almak)

acaba o zamanlar aklım nerdeymiş.

atmam kesinlikle arada sırada bakarım.lan ben ne tür bi salakmışım ki bu adama katlanmış böyle biriyle hayatımın bilmem kaç güzel zamanını heba eylemişim derim.

zamaninda baş tacı ettiğim birinden gelen hediye de her zaman başımın tacıdır. her ayrılık zor, her ayrılık koyuyor insana ama her ilişkide de yaşanılan güzellikler var. onların hatırına saklanmalı, atılmamalı. hiç hatırlanmak istemeyen allahın belası bir sevgiliyse o başka tabi.

parçalayana kadar kullanırım acımam.