mütemeadiyen özleştikçe paylaşılan ve yer etmiş bir tanesi var ki; efkarın danası gelir onunla, böyle bi rakı tüter burnumda. sevgili denmez bize ama ansızın günler, aylar yıllar sürecine denkleniyorsa... yapacak pek bir şey kalmıyor. ağlatmaz zırlatmaz bizim açımızından ama olsa olsa özlersin ve hafif bir rüzgar estirir, benliğinde pencereler falan vurur durur. hani her şey yolunda gittiğinde, tam istenilen gibi olduğunda bi bokluk olacak dersin ya.... işte o zaman bu çalar, ayrılırsın ve yine tebessüm edersin, yaşadık falan dersin avunursun... bir daha yaşama ihtimalini bilmeden yoluna devam edersin. ama ne olursa olsun bunu hissettiğiniz için mutlu dahi olunur.