yürümek. neden bilmiyorum, bügün bebek'ten kabataş'a kadar durmadan yürüdüm. sanırım düşüncelerimle yalnız kalmaya ya da en azından yürürken dinlenen müzikle kafama kulak asmama ihtiyacımı bu güzel serinlik tetikledi
her gece baksırla balkona çıkıp sırtımı duvara yaslayarak çay sigara içmek ve yanan yerlerimi -örneğin bacak meme göbek- serinletmek. hatta bu entry'yi böyle bir anda yazdım.