o kadar zor bir durum ki efendim. açılırsam onu kaybetmekten korkuyorum. sevişiyoruz, beraber vakit geçiriyoruz, uzun uzun muhabbetler yapıyoruz ancak 'arkadaş' olarak devam ediyoruz. daha da kötüsü, o bu durumdan fazlasıyla memnun. ama ben kaptırdım kendimi sanırsam. korkuyorum söylemekten, ama ona bakışlarımdan, yakınlık kurma cabalarindan anladigina eminim. bilerek mesafe koymaya çalışıyor, ama kabullenmek istemiyorum. mutualist olan bu durum bana zarar vermeye başladı.

şimdi aramızda binlerce km var. geri geldiğinde neler olacak, nasil devam edecek bilmiyorum ama benim unutamayıp, hayatımı yasayamayacagim kesin.