telefon kamerasını açıp bir anda kendiyle karşılaştığı an. yemin ederim, kendimden soğuyorum bir iki dakika, etrafımdakilere üzülüyorum. *

kendinden daha zayıf bir canlıya şiddet uyguladığı hali.

çoğu insanın söylediğinin aksine, uykudan uyanılan ilk birkaç dakika değildir.
akşam eve gelinip makyajın silindiği, günün yorgunluğunun yüze yansıdığının aynadan görülebildiği andır.
sonrası pijama, uyku ve huzur...

kendi adıma, hiç şüphesiz ağlarken ki halim..

bir kere yanlışlıkla ayna karşısında denk geldim, o an ağladığım konuyu unutup çirkinliğime ağlamaya başladım..

bağırdığı andır. biri bağırdığı zaman deprem pozisyonuna geçip o kişi yok olana kadar beklemek istiyorum.