cannes'da yapılan basın toplantısında filme neden bu kadar değer verildiğini bir nebze anlamak mümkündür. bu toplantıdaki en öenmli noktalar ise; 200 saatlik görüntü içerisinde 3 saatlik bu filmi çıkartılması, aynı sahneyi defalarca farklı üslüplarla çekerek geliştirmenin ve daha sonra en uygun etkide olanının kullanılmasıdır. aynı zamanda film 2 yıl önce yani 2012 kışında çekilmiştir. bunun dışında filmin bir tiyatro disiplininde çekildiği anlaşılmaktadır. söyleşide de görüleceği gibi 2 saat kamera durmadan ezbere oynanan çekimler yapılmıştır. bunlarda bize film için fazlasıyla titiz çalışıldığının bir göstermektedir.

sözyleşinin en dikkat çekici anlarından biri de filmin türkiyedeki politik yapıyı açıklayıp, açıklamadığı idi. bu konuda nuri bilge ceylan'ın yanıtı çok can alıcıdır.

"... sanatçının görevi gazeteciden öte güncel olayların toplumun farkında olmasını saylamaktan öte, daha başka bir şey olmalı bence. yani o kültüre yeni bir anlayış enjekte etmek gibi. mesela demin başladığım sözü bitireyim. japonyada söz gelimi ufak bir olayda insan istifa ederken türkiyede etmiyor. yani çok daha büyük olaylarda hiç kimsenin istifa ettiğini görmüyoruz. eğer sanat aracılığı ile biz bu kültürün içine onur , gurur , utanma duygusu gibi duyguları enjekte edebilirsek, yani insanların utanma eşiklerini düşürebilirsek bir yerde başka bir değişle bunlar olacaktır. yani daha çok böyle bir şeye hizmet etmek zorunda durumunda. yoksa bir olayda suçluları bulmak ya da bu olayın insanların duymasını sağlamak... bu daha çok gazetecilerin yapması gerekn bir şey gibi geliyor bana. tamam sanatçı da yapabilir yani bu da işe yarar da, öbürü daha önemli geliyor bana. yani insanların ruhuna sızmak bir şekilde sanat yoluyla. çünkü sanattan başka bir şey yapamıyor bunu kolay kolay. kendi zayıf taraflarımızla yüzleşmek mesela. bu da bizim kültürümüzde pek yaygın bir şey değildir. insanın kendini kandırması daha kolaydır doğuda , doğulu toplumlarda. "