iki efendi bir gün istanbulda buluşmuşlar. sonra bir daha, sonra bir kez daha... bu böyle sürüp gitmiş. taki istanbul cazibecilerini üstlerine salana kadar. biri bunun farkındaymış. diğeri de farkındaymış ama bile bile bu cazibeye kapılmış. sonra ikisi de efendi olarak ayrılmak isteseler de istanbul buna izin vermemiş. böylece biri istanbula gelmez olmuş. efendi efendi hayatında kalmış. diğeri ise hala efendiymiş ama kirliliği kabullenmiş. düzene ayak uydurmuş. işte istanbul böyledir efendiler. suç istanbulda da değildir aslında. istanbulun renklerine kanıp, yoldan çıkmaya , çıkarmaya müsait olan çoğunluktadır.

her iyiliği, güzelliği; kötülüğe, çirkinliğe alet edenlerin anısına.