geçenlerde bir adada mahsur kalırsam ve yemek bulamazsam ne yaparım diye düşünürken (böyle şeyleri neden bilmem çok düşünürüm) eğer yanımda benle mahsur kalan biri varsa onu ayartıp menisini yutabilirim diye düşündüm. besleyici bişeymiş sonuçta!
ama sonra asansörde biriyle mahsur kalırsam diye de aklıma aynı şey geldi.
sonra ramazanda açık restaurant bulamazsam diye düşünmeye başladım ve bingo! yine aynı şey. sonra baktım ki meni yutma bahanesi tezahür etmede çok başarılıyım!
sevdiğimden falan değil bir acil eylem planı olarak mecburiyetten! ve şimdi aklımdan çıkmıyor allah kahretsin! caiz olup olmadığını bile bilmiyorum ama hayat memat meselesi sonuçta ölmemek için yapılabilecek bişeye benziyor.