mersin

son yıllarda çehresi ve insanının hızla değiştirildiği türkiyenin en önemli liman şehirlerinden biri.
memleketimdir. yörüğüz ulannn
çocukluğumun ve ilk gençliğimin geçtiği memleketim. ilk aşkımın şehri.
atatürk parkında kayalara oturup utanarak el ele tutuşup dalgakıranın ötesindeki gemileri izlediğimiz şehir mersin.
hayatımdaki tek ve gerçek aşkı yaşadığım ve ilk defa bir erkekle öpüştüğüm şehir mersin.
(ne mutlu ki bana öpüştüğüm o çocuğa aşıktım. o çocuk, ben çocuk. şehir ve deniz öyle etkilemiş ki beni ondan sonra kimi öptümse hep bir ihanet vardı. her öptüğümü onu öper gibi öptüm. hep o naifliği koruyarak, masumca, avucumdaki yaralı yusufcuk kuşunu öper gibi öptüm. ihanet hep yanı başımdaydı ondan sonra)
ilk gençliğimizde onunla korkarak, çekinerek gittiğimiz, üç film gösterimi olan, kesif kokunun içerisinde birbirimizi okşadığımız sdalı sinemasının şehri mersin. yıllar sonra şimdi düşünüyorum da hiçbir kaçamak, fantezi vs. o heyecanın ve coşkunun yanından bile geçememiş. aklı bir karış havada iki liseli olarak herkesten gizlediğimiz aşkı yaşadığımız şehir mersin. şimdi aşk diye yaşananlara bakınca ne kadar boş ve anlamsız geliyor. cep telefonu yok internet yok. ev telefonundan birbirimizi arayıp bizi iki iyi arkadaş sanan ebeveynlerimize m......’yı/ h….’ı verir misin teyze/amca demenin heyecanını yaşadığımız şehir mersin.
sokaklarında birbirimizin gözlerine hep sevişecekmiş gibi baktığımız şehir mersin.
ilk kez bir erkeğin içine girmenin, onun içinde olmanın, heyecanını, telaşanı, zevkini, lezzetini, hazzını, mutluluğunu, unutulmazlığını yaşayıp ve bu duyguların hiçbirisini bir daha yaşayamama tanıklık eden şehir mersin.

ayılığın şanındandır yiyecek içeklerden bahsetmek. ramazanda yediğim kerebiç, okul çıkışlarında yediğim bicibici, namrun'da yediğim karsambaç, hala favori yemeğim olan tantuni (ama ben çocukluğumdan beri tintini derim nedense) ve hiç azalmayan yüksek libidomun kaynağı olduğunu düşündüğüm cezerye; bu yiyeceklerin hiçbirisini mersin'in dışında yemeyi istemem. ama ne yaparsın ki el mahkum 'belki andırır' diyerek yiyorum arada sırada.
mersin bir kent değil bir şehirdir. bir şehir düşünün gündüz denize girip güneşleniyorsunuz akşam 45 dakikalık bir araba yolculuğuyla yaylada, püfür püfür toros rüzgarları eşliğinde, çam kokuları içinde, cırcırböceklerini dinleyerek, yıldızlı semaların altında rakınızı içiyorsunuz.
işte böyle bir şehir mersin.



bu şarkı da cırcırböceklerine eşlik ediyor olsun :)



bir şehirden ötedir benim için.
- doğu roma'nın meşhur kilikya eyaletinin en eski yerleşim yerlerinden birisi.
- anadolu 'nun en eski yerleşim yerlerinden olan yumuktepe höyüğü nün bulunduğu şehir.
- dinlerin ve kültürlerin mekanı tarsus'un bulunduğu il.
- antik kültürlerin ve bakir doğal güzelliklerin mekanı anamur 'un bulunduğu il (muhteşem antik kent: anamuryum.
- şehre adını veren şifalı murt bitkisinin diğer adı.
çocuklugumun geçtiği ve bırakıp istanbul a geldiğim yerdir mersin... yaz sıcağıyla kavrulan ve bazen yıldıran bir yerdir. özledim... tek basina dans
bayram tatili için geldiğim, cocuklugumun şehri. geldim bu arada horizonmersin
erdemli... göz altına alındığım yer. hayatımın en kötü gecesi.
domuz gribi salgınının can aldığı ilimiz. *
bu yıl ilk kez 14 haziran'da mersinde onur yürüyüşü düzenleniyor. 7 renk mersin lgbti ekibini tebrik ediyorum.

(bkz: 7 renk mersin lgbti)
memleketim. güzel, sakin, sıcak şehrim.verilmiş sözüm..bir gün geri döneceğim şehir..
geçen eylül ilk kez gittiği daha sonra şube ziyareti yaratarak mart ve nisan aylarında yine gittiğim ve basıldığım il... yemekleri insanları son derece güzel havası sıcak denizi güzel ekim ayında tekrar gideceğim için heyecanlandırıp güzel il.
geçen pazar gününden itibaren her akşam, terörü protesto yürüyüşleri düzenlenmekte.
hiçbir protestoya ve eyleme diyecek birşeyimiz yok...
herkesin inadına ve demokrasi aşkına desteklenmelidir!
fakat, lütfen, iç savaşa yol açabilecek ve demokrasinin özü olan "farklılıklar"a saldırıya dönüştürülebilecek eylemlere prim verilmesin!!
fazla küçük olmamasına rağmen sıkıcı bir şehir. zaten çarpık kentleşmeyle içine edildi iyice. ayrılacağım günü sabırsızlıkla bekliyorum.
istanbul, ankara nasıl içselleştirildiyse mersin de benim için öyledir. 19 senedir yazlarımı geçirdiğimden mi yoksa tonla anı biriktirdiğimden mi bilmem kışları meltemi efil efil özletiyor.
erdemli belediye başkanı; kar yağmıyor diye üzülen öğrenciler için toros dağlarından kamyonla okul bahçesine kar getirmiş. güzel davranış belediyeciliğin yol, su ,kazma, kürek olmadığını diğer belediyelere bulaştırması dileğiyle.


ayy nolmuş diye koşup geldim hemen. güzeller güzeli memleketim. geçen günlerde tarihinin en feci sel faciasını yaşadı. bütün yıl alacagı yağışın yarısını 2 günde yağdı. daha kötü facialar görmez umarım.

gelelim güzeller güzeli mersin'imize. şimdi ilk olarak mersinlilerin memleketlerine bağlılıklarını ve ne kadar büyük bir sevgiyle dolu olduklarını kabul etmeniz lazım. en çok biz seviyoruz memleketimizi. çünkü mersin sokakları denize çıkan şehirdir. şuanki güncel nüfusu 1.758.310 olsa da şehre yerleşen suriyeliler ile çok çok daha fazla olduğunu düşünüyorum.

elbette herkesin sevdiği ve bayılarak yediği meshur yemeğimiz tantuni başta olmak üzere batırık, sıkma, sarımsaklı köfte, fındık lahmacun, ve daha milyonlarcası. narenciye cenneti olan mersin'in ayrıca anamur muzu da meşhurdur. türkiyedeki yerli muz üretiminin büyük bir kısmını anamur oluşturmaktadır. tatlılara gelirsek de cezerye, kerebiç, taş kadayıfı sıralanabilir. künefe ve bici bici de her yerde ulaşabileceğiniz diğer alternatiflerdir. ancak mersine has değil çukurovaya özgü lezzetlerdir. mersine gelirseniz kesinlikle kushimoto sokağı girişindeki ak kafede atom içmenizi öneririm.

allahım nasıl da özledim ama. cennet cehenneme giderken yörük kahvaltıcılarında kahvaltı yapmayı, pozcu da dolanıp, marina da kahve içmeye gitmeyi. güzeller güzeli şehrim**

mersinli pierrot.
abi çok sevindim mersin’le ilgili bu kadar entry olmasına.

ben mersin’li değilim ama burada üniversite okuyorum 5 yıldır, daha iki yılım var burada sanırım en az.

istanbul’da yaşayan ben kalkıp üniversite için mersin’e gelince genel yaşam olarak çook rahatladım. büyük şehir insanı değilim fazla ama büyük şehirde deprsyona girenlerden de değilim gayet yaşarım her yerde ama tercihim bura gibi yerler.

insanlarını pek bir sevemedim ya genel olarak çukurova insanını pek sevemedim ama mersin’in yerlileri biraz garipler bence.

gezilip görülecek çok yeri var, denizi bir yanınıza alıp saatlerce araba sürebilir ve bundan fazlasıyla keyif alırsınız gece oldu mu yıldızlara ve denize bakabileceğiniz birr sürü harika yer var.

gel gelelim sürekli gidebileceğiniz bir eğlence hayatı bana göre yok... sahilde birkaç bar, birkaç tane taa cehennemin dibinde balıkçı/meyhane var. bar dediğim de hep apartmanların alt katında olduğundan 12 de canlı müzik kesilir müziğin sesi kısılır zaten saat 02:00 oldu mu herkes evinde horluyordur falan... tabi tahmin edin kim sürekli gece2’de mekan kapata kapata mekan sahipleriyle kanka oldu. ben efenim ama sezonunda gleirseniz yabancılar için fazladan etkinlik yapan gece de açık duran yerler var.
hook, tren falan var da içlerindeki insan profilleri sizi eğlence hayatından biraz soğutabiliyor.

iklim olarak cidden kışı burada yaşamak gerek... yazı ise asla burada yaşamamak gerek. geleceksin 3-5günlüğüne o nemde boğulup sıcağın ne demek olduğunun tanımını vücuduna yaptıracaksın sonra daha serin bir yere gideceksin. kimse buranın, antalya’nın, adana’nın sıcağını tatmadan “ay bizim bura da çok bunaltıcı” demesin bence... nem çok nem.
vampirliğe doğru evrilmekte olan sivrisineklerle dolu güzel şehir. insanları ise oldukça garip.
  • /
  • 3