yaşım 16. babam hiçbir zaman beni sahada izlemiyor. oysa ben basketbol takımımızın göz bebeğiyim. hem forvetim hızlı koşuyorum, hem guard olabiliyorum, oyun kuruyorum ve iyi dribbling yapıyorum, hem de pivotum boyum uzun. en çok sayıyı atıyorum. en iyi adamı (!) ben tutuyorum karşı takımdan. en iyi “savunmamı” yapıyorum hatta. babam yine de gelmiyor. hiç gelmiyor. bir söz ediyor: “sen zannediyor musun ki maçınızı izlemek için geliyor o seyirciler, tabii ki bacaklarınıza bakmak sadece niyetleri, bırak o takımı...

8a2ab