bir öğretmen olarak söylüyorum çoğunlukla hatta her zaman boş olan sıradır. arkada boş sıra varsa ve sınıf uygunsa en ön sıraya- çalışkan ya da tembel- kimse oturmuyor. sanki ders anlatırken arada bir dişlerimizi geçireceğiz sıpalara. arka sıraya oturarak elimden, dilimden kurtulabiliyorlar mı? tabi ki hayır! ben sınıfın her yerine yetişirim.
(bkz: cadı öğretmen )

o değil de dershanede çalışırken bir tarih öğretmeni arkadaş vardı. konuşurken sürekli tükürürdü. tabi çocuklar da en ön sıraya oturmak istemezlerdi. bu, birkaç kişiyi zorla oturtmaya çalışmış. çocuklar da mesaj vermek için bir sonraki derste ön sıraya oturmuş, bizimki ders anlatmaya başlayınca getirdikleri şemsiyeleri açmışlar. bu olaydan sonra bir daha ön sıraya oturun, ısrarı yapılmadı bildiğim kadarıyla.