bildiğiniz mahalle, semt velediydim.
arkadaşlarım sürekli bir belaya bulaşırlardı. bende sürekli o belanın etrafından dolanan, akıl veren ama yapmayan o sinsilerdendim.
hep hayatımda temkinli, nizamli olmaya özen gösterirdim ki sanıyorum bundan dolayı (bkz:aleyna tilki) parmakla gösterilen o uslu çocuk ben olurdum (gülben ergen sinsiliği).
mahalle kültürünü yaşadığımdan dolayı maç arasında salçalı ekmek, peşinde sırta havlu koymaya çalışan teyze ve beş taş ile büyüdüm.
arada eski mahallemden geçerken "ulan buraya nasıl sığıyorduk" dediğim çok olur. iki kaldırım arasına sıkışmış çocukluğum..