geçen yaz münihte bu albümün sanatçısının konserine gitme şansı bulmuştum, son anda arkadaşımın ısrarıyla gitmemize rağmen kadının sesine hayran kalmıştım. konser kitlesi genel olarak üniversiteli kızlar olsa da, phoebe'nin sanatı buna indirgenmemeli diye düşünüyorum. nitekim stranger in the alps'teki puslu ses, i know the end'in sonundaki katartik bağırma insanı gerçeklikten koparıyor.

(bkz:phoebe bridgers)
(bkz:punisher)