75 yasinda vardı. caddenin kenarına bir bankta oturmuş, nefes nefeseydi. ben de spordan dönüyorum.yaşlı teyzenin yanina giddip . “ teyzecigim, dedim, hasta mısın? bir taksi çevireyim mi? “ teyze: “ yok, dedi, boğuk sesiyle, kesik kesik konuşarak, emekli maaşımı almaya geldim sira bekliyorum.konustuk biraz,
üçü kiz, beş çocugu varmis, evlendirmis.
senelerdir hiçbiri aramıyor, gelip gitmiyorlarmis.

icimdeki tum iyi niyetimle,
“ teyze, bak, dedim, ben şu dükkanın sahibiyim. istersen gel üç ayda bir senin maaşını alıp getireyim.notere falan da söyleyelim, onun yanında banka cüzdanını ve vekalet kağıdını verirsin. sırf sana yardım olsun diye bunu yapmak isterim. “

demedigini birakmadi, ben kim oluyor musum ...

iyi teyzecigim dedim

ziraat bankasi karsida zaten, otur burada sen, sirani bekle.