doğarken acı cığlıklarla başlarız bu hayata. sonrasında da bu cığlıklar dilimizi, bedenimizi ve ruhumuzu sarar durur. vakit geldiğinde bir süreliğine bu acıya biraz daha katlanmamız gerekir. ardından son nefesimizle başka bir dünyaya onu da yanımızda taşırız. acı bize verilmiş en önemli histir. acıyı öğrenmek daha doğrusu acıdan kaçmak için öğrenmek en değerli öğütlerden biridir. ama acıyı kesmeye yetmez. asıl amaç acı ile yaşamayı öğrenmektir .