bu en özel anılarımdan birisi st bear . paylaşmaktan çekinmiyorum . 2007 yılı 8 nisan pazar sabah ezanından hemen önce teyzemin büyük kızı yani kuzenimin ölüm haberini almamdı. hastaneye üşüttüğü ve serum taktırmak için gittiklerini haber vermek için aramışlardı gece . doktorlar septisemiyi fark edememişler ve bir kaç saat içinde bütün sinir sistemi çökmüştü kuzenimin.
5. sınıftayken doğmuştu kuzenim . onunla ben bir bebek büyütmeyi öğrendim. kuzenim kardeşim aynı zamanda benim kızımdı . onunla birlikte büyüdüm . ve bir kaç saat içinde kaybettim .lisedeydim sınav haftamdaydım . kuzenimi ve kızımı pazar sabahı toprağa gömdüm ve ertesi gün sınava uyandım , gittim ve 15 aldım . çünkü sınav boyunca hocanın gözlerine baktım. daha fazla yazamıcam st bear . belki bir gün karşılaşır ve o zaman devam ederim .

peki ya sen alttaki yazar kendini yaşayabiliyor musun ?