ateizm, tanrı'nın varolmadığının kanıtlanmak zorunda olunduğu bir duruş değildir. 'güçlü' (pozitif) ateizm tanrı'nın varolmadığına dair savlar ve iddialarla gelir, ama 'zayıf' (negatif) ateizm tanrı'nın varolmadığını kanıtlamakla uğraşmaz. teist iddiaların ve tanrı'nın varlığı fikrinin reddinde kullanılabilecek başka bazı yöntemler izler bu tür ateizm. dolayısıyla, ateizmin tanımında iki bakış açısını da kapsayacak bir ifade yer almak durumundadır, bu yüzden de ateizmin tanımında tanrı'nın varolmadığını kanıtlama yükümlülüğünü gerekli kılacak ifadeler yer almaz. ateizm tanrı'nın varlığı iddiasının reddidir denir. bu reddin gerekçesi ister böyle bir tanrı'nın varolmadığının gösterilmiş olması olsun, ister böyle bir tanrı olduğunu düşünmeye bizi itecek geçerli sebeplerin olmadığının gösterilmesi olsun, sonuçta önemli olan nokta ve ateizmi ateizm yapan nokta, tanrı'nın varlığı iddiasının reddedilmesidir.

inançlı arkadaşlarımızın 'ya abi nasıl allah yok? o zaman nasıl var olduk bu kusursuz doğa, denge nasıl var oldu hadi açıkla kanıtlayabilir misin olmadığını ha?' şeklinde muazzam sorularda yaklaştıkları bir felsefi düşünce akımıdır. tanrı'nın yanısıra tüm metafiziksel olguları da reddederler.

fikrimceyse; var olan her şeyin bir şekilde, bir güç tarafından yaratılmış olması gerektiğini düşündükleri için tanrıya inanan insanların;
tanrının yaratılmamış ve yok olmayacak olduğu cevabıyla yetinmelerini mantıklı bulmuyorum.