aramızdaki onca yaş farkına rağmen muhteşem ötesi bir zevk ortaklığı yaşadım kişi.
tanışalı henüz 4 ay olmuşken (gerçek hayatta) dost mu desem, aile mi, kardeş mi bilemiyorum.( keşke büyük olsan seni kendime alırdım) şakalarıma cevap olarak " nolucak al büyüt sonra eveririz abla, aynı türkan şorayın filmindeki gibi" diye sıcaklığını göstermekten çekinmez.
akşamları kar, kıyamet, soğuk demeden o sohbet ederek yürüyüşlerimizin tadı bir apayrıdır.
kuzum diye severim fakat kızdırdığında (-ki öle ciddi bir kızgınlık değil, yaşımı yüzüme vurduğunda) şerefsiz adi köpek demekten cekinmediğim kişi.
o denli samimi bir bir birlikteliğimiz hakim ki, bugüne kadar "siz sevgilimisiniz lan?" sorusunu soranların sayısı hayli bir fazladır.
yanakları favori sevmelik yeridir ve biz allıkla pullukla uğraşırken onun buna ihtiyacı olmayıp sürekli kırmızıdır, doğal allık sahibi.