lisedeyken cuma günleri özellikle bana eziyet ederlerdi. cuma namazına gitmediğim için dalga geçerlerdi, sataşırlardı. ben de inatla gitmedim. milletin nasırlı ayaklarıyla gezdikleri halılara alnımı koymadım. sırf başkalarının memnun etmek için en son bayram arifesinden yıkanan mahalle esnafının yanında saf tutup, burnumun direğini sızlatmadım.*

ayrıca en sevmediğim iki günden biridir.

ilk cuma, tatil olacağı için. çalışmayı seviyorum ne yapayım...

ikincisi pazar, pazar günlerinden oldum olası hoşlanmadı. her yer insan dolu.