sözleri şöyledir;

uğursuz bir rüzgâr esiyordu. yönetim çürümüştü. bir sürü ilaçla uyuşmuştuk. radyo açık ve perdeler çekiliyken, bu korkunç makinenin göbeğinde kıstırılmıştık ve makine kan kaybından ölüyordu. güneş batmıştı. reklam panolarının hepsi kötü kötü bakıyordu. bayraklar direklerinde ölüydü ve şöyle devam etti; binalar kendi üstlerine devrildi. anneler yıkıntının içinden bebekleri tutup çıkardılar, saçlarından yakaladılar. yangında ufuk çizgisi çok güzeldi. dönüp duran bütün metaller yukarı doğru uzadı. her şey turuncu bir pusla yıkandı. dedim ki: “öp beni, çok güzelsin, bunlar kesinlikle son günler”. ellerimi kavradın ve tam içine düştük. bir gündüzdüşü ya da havale geçirir gibi. bir sabah uyandık ve biraz daha aşağı düşük. kuşku yok ki bu ölüm vadisiydi. cüzdanımı açtım, kanla doluydu.