sevgiye çok yatkın biriyim. beni bu kadar seven birine bir şans verirdim. ve nolur sevin artık beni

sırf göbeğimde uyumak için bile çıkardım. ulan o nasıl göbek, o nasıl meme. yerim seni olm. her türlü giderin var. ne istersen o olurum.

çıkmayı bilmem ama çok pis seks yapmak isterdim sanırım.

ee heralde.

bu baya cevaplanması zor bir soru olmuş. kendimle çıkmama gerek yok ben zaten kendi kendime bile sıkılıyorum kendimden. çekilir biri değilim biliyorum. ama hangimiz mükemmeliz ki sonuçta. biraz öz eleştiri yapılması gereken bir konu. ama kahrımı çeken sevdiğime de selam olsun buradan. biliyorum odunum biraz. ama birazcık. çok değil.

kesinlikle çıkardım. benim gibi sevgiliyi öpüp de başıma koyayım. sevgi, saygı, sadakat, ilgi alaka, ince fikir, hafif zıpırlık. oh.

tabi ki. benden iyisini mi bulucam

sırf fener maçlarına gitmek için çıkardım. ayı olsam biraz daha takılırdım.

evlenirdim bile.

iki pasif napıcaz yahu ne çıkması

kendimle cıkmazdım cünkü imkanlarım yetersiz. param yok ben benle nasıl dısarı cıkacagım ya hesabı kendime kitlemem gerekir hoş değil. prensip olarak zaten karsıyım böyle bir seye.

enzim substrat ilişkisi gibi bizimki de parçalar oturmayacağı için yürümezdi. fakat arkadaş olurduk kesinlikle.

yolda görsem yolumu değiştirirdim

yok ya kendimi çekemem sanırım

"sen harikasın, süpersin, seni asla bırakmayacağım" deyip kendimi gaza getirip mutlu edip sonra kendimden ayrılırdım büyük ihtimalle. herkes böyle yapıyor. yanlış olamazlar.