mutluluğun resmi

bence günün karmaşası içinde durup sağlığının yerinde olduğunu bilmek.. kaygısızca günü bitirmek
karşındaki insandan sıcak bir gülümseme, içten kısa bir sohbet. sevdiklerine sıkıca sarılabilmek.
anlık da olsa...
http://yfrog.com/kixkj9j

not: kabul, ayna pis. ama manzarayı ben yıllarca kafamda canlandırmıştım, palmiye ve güneşin batışı dikiz aynamda..
tamamen insanın bakış açısına ve olayları değerlendirme yetisine göre değişen bir durumdur. bakmasını bilmeyene, mutlu olmak imkansızdır.
arkadaşımın çocuğuyla aramda geçen diyalog içinde tanımlanmıştır.

- demir, bana mutluluğun resmini yapar mısın? (çocuğu yapamayacağı düşünülen şeylerle sıkıştırma çabası)
- şimdi ben burdaki herkesin resmini çizeceğim, herkes mutlu olacak.
( içses: ben kimle dans ediyorum?)
ya da böyle bir şeydir!
(http://galeri.uludagsozluk.com/r/g%c3%bczel-bir-gelecek-sizi-bekliyor-1574/)
buyurun buradan yakın. burada yapılmışı var. (bkz: dannyboystudio net). *
2005 yapımı bir fransız filmi. filmde orta yaşlarda bulunan bir çiftin monoton hayatlarından sıkılıp farklı şeylere yönelmeleriyle birlikte gelişen süreç anlatılır. (bkz: eş değiştirme partileri) <br> <br>"http://www.imdb.com/title/tt0431975/"
uzun süre abidin dinoun yaptığını sandığım ancak aslında abdli bir ressam tarafından çizilmiş olduğunu öğrendiğim resim. herhangi bir anadolu kasabasındaki evde dahi rastlamak mümkündür.


- bana mutluluğun resmini yapabilir misin abidin? diye sormuş nazım.

abidin dino da:

- …gidebilseydik meserret kahvesine, ilk karşılaştığımız yere. ve bir acı kahvemi içseydin. anlatsaydık o günlerden, geçmişten, gelecekten…
ne günler biterdi, ne de geceler… dinerdi tüm acılar seninle, bir düş olurdu ayrılığımız anılarda kalan. ve dolaşsaydık türkiye yi bir baştan, bir başa… yattığımız yerler müze olmuş, sürgün şehirler cennet. işte o zaman nazım, yapardım mutluluğun resmini. buna da ne tual yeterdi, ne de boya… demiş.

http://tellidetay.files.wordpress.com/2010/08/mutlulugun_resmi.jpg




iç huzurun sağlanmasının ardından dışa vuran bakışlar.